#قطرات_بارانی_۴۶۲۴ سلام و برکات و صلوات الهی بر أعضاء محترم گروه *جوانان مهدوی و والدین امانتدار.* ضمن تبریک مجدد حلول ماه *ربیع المولود* و *أعیاد نورانی* آن به شما عزیزان، *هشتاد و هفتمین* پذیرائی *موکب قرآنی* ما این بود که: قرآن یکبار می‌فرماید: « * وَ ما يَأْتيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ* » و دو بار می‌فرماید: « *ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ* » منظور از « *إستهزاء* » چه کاری است؟ با تشکر فراوان از نظرات بسیار خوب برخی از أعضاء محترم گروه، *إستهزاء،* یک *بیماری نفسانی* و رفتار *أحمقانه* است برای: *حقیر* و *کوچک کردن* یک *حق بسیار بزرگ* و *عامل مؤثّر* و *چیزی عظیم.* و *بدترین* و *خسارت‌بارترین* نوع آن، إستهزاء *خداوند* و *آیات* او و *سفیران رهائیبخش* او و *تعالیم حیاتبخشی* است که می‌خواهد مردم را از *خواب‌آلودگی* و *ظاهربینی* و *انواع افسردگی* و *ظلمات جهل و ضلالت* به *روشنای حیات* و *معرفت* و *نشاط پایدار* و *هدایت* و *سعادت* برساند. در واقع، استهزاء کننده، می‌پندارد با *توهین و تحقیر و انکار هر حقیقت بزرگی* می‌تواند آن حقیقت را از چشم مردم بیاندازد و از *تأثیرگذاری* آن *بکاهد* و *حقارت درون خود* را بپوشاند و با *پائین* کشیدن آن، خودش *بالا* رود و مورد *توجّه مردم* قرار گیرد. استهزاء *نبی* و *رسول الهی،* مانند پوزخندی است که *بیماری مُردنی* اما *متکبّر و مغرور* به *تنها طبیب حکیم* خود می‌زند و *تبحّر کافی* و *تجربه درخشان* او را *انکار* می‌کند و *داروی حیاتبخش* او را *دور می‌اندازد* و در *فلاکت* خود به *هلاکت* می‌رسد. (و مانند فردی که با پُف خود بخواهد خورشید را خاموش کند، و یا مانند کبک سرش را زیر برف ببرد و گمان کند همه جا تاریک شده.) إستهزاء کننده، به خاطر *حماقت ذهنی* و *قضاوت‌ نفسانی* و *غرور و تکبرّش،* هیچ *کلام حقی* را *نشنیده* و *بررسی* نکرده، *انـــــــــکار* می‌کند و دنبال یافتن یک *نقطه ابهام* است تا گوینده آن کلام را *تحقیر* و به آن حقیقت بزرگ، *توهین* کند. *نکته مهم اول:* قرآن، *شش بار* تاکید می‌کند که هر *إستهزاء* و تحقیر و توهینی، حتماً و قطعاً به *خود إستهزاء کننده* بر می‌گردد: .... *وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ* (هود: ۸)(نحل: ۳۴)(زمر: ۴۸)(جاثيه: ۳۳)(أحقاف: ۲۶)(أنعام:۱۰) *نکته مهم دوم:* طبق *آیه ۳۱ سوره یس،* انکار و *نپذیرفتن حق* یعنی: *هلاکت.* به عبارت دیگر، هر که *زندگی* را *انکار* کند و آن را *پس* بزند، *هلاکت* را پذیرفته، یعنی: قبل از اینکه *بمیرد* فرصت *زندگی نکردن* را از دست می‌دهد. زیرا *رسولان الهی* حامل *حیات حقیقی* اند و فقط *پیام* و *تعالیم* و تک تک *کلمات* آنان، (مانند بذر‌های زنده و آماده رشد،) *حیاتبخش* اند، پس غافلین و جاهلینی که آن *بذرها* را با قلب خود *نمی‌پذیرند* در واقع *تفکر* و *ایمان* آنها *بارور* نمی‌شود و آنها (با اینکه مانند حیوانات زنده‌اند، اما) *زندگی* نمی‌کنند و به *حیات طیبه* نمی‌رسند و از *رجوع* به *بارگاه الهی* محروم می‌شوند: * أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ* (یس/۳۱) *خدایا؛* ما را به چنان *عقلانیتی* برسان که از هر گونه *انکار جاهلانه* و *إستهزاء أحمقانه* سفیر تو بپرهیزیم و هر *کلام حقّی* را *بشنویم* و از *أحسن* آن *تبعیت* کنیم: * فَبَشِّرْ عِبادِ ، الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ* ... 👈واژه: #استهزاء #عقلانیت 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام @dr_ghofrani2