فرزند اول، دختر، ۱۰ سال و نیم. بسیار کنجکاو و حساس. از زمان بارداری دوم و در ادامه تولد و رشد فرزند دوم (پسر حدود ۵ ساله) این حس درونی منفی نسبت به فرزند اول در مادر شکل گرفته و افزایش پیدا کرده. ۱ـ اگر این مشکل بانوی دیگری است لطفا دخالت نکنید و از ارائه این پاسخ به ایشان خودداری بفرمائید.. ۲ـ اما اگر این احساس نسبت به فرزند خود شماست، به احتمال زیاد اشکال در اینست که قبلا (شاید توسط مادرتان) *تحقیر* شده‌اید و در نتیجه و از *زن بودن* خود خوشحال نیستید و به آن *افتخار* نمی‌کنید. ۳ـ بانوان متعددی را دیده‌ام که بخاطر *نفرتشان* از *خودشان،* عاشق *پسرها* هستند و با دخترانشان (و حتی سایر زنان) رابطه خوب و دلچسبی ندارند. ۴ـ با اینکه معمولا *دخترها* در بازی دادن و نگهداری و مراقبت از فرزندان دیگر و در خانه‌داری، کمکهای فراوانی به مادرانشان می‌کنند و وجودشان *آرامش‌بخش* است، اما متأسفانه مادران از *خود بیخود* کار آنها را *ندیده* می‌گیرند و ناخودآگاه به *فهمیدگی* آنها حسادت و به تمام مزاحمتهای *پسر* افتخار می‌کنند!!! ۵ـ لطفا بکوشید *ریحانه* (و سرشار از *روحیه* و أنگیزه) بودن *دختر* و *سرچشمه برکت* بودن *دختر* (فیهن البرکه) و مظهر صفات *جمال الهی* بودن *زن* را به خودتان بفهمانید و *عظمت مقام زن* را در صدها آیه قرآن و در وجود مقدس مادر نازنینمان حضرت *صدیقه طاهره، زهرای أطهر* سلام الله علیها و حضرت *هاجر* علیها سلام و حضرت *ساره* علیها سلام و حضرت *آسیه* علیها سلام و حضرت *مریم* علیها سلام ببینید و ابتدا به *زن بودن خودتان* و بعد به *دختر* بودن فرزندتان بسیار بسیار *افتخار* و خدا را *شکر* کنید تا قلبتان سرشار از محبت به او (و سایر بانوان) شود. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2