در پیشامدها و بیماری‌ها و یامصاعبی که برای خودمان و  عزیزانمان پیش می آید من باید به چه چیزی فکر کنم ؟ به نظر باید به امتحان بودن و بروز بهترین عمل برای مواجهه با آن و در محضر خدا بودن فکر کنم. ولی آیا باید به علت آن هم فکر کنم؟یعنی کوتاهی و قصور احتمالی خودم؟ ... آیا این درست است؟ ۱ـ بله، همه حوادثی که هر لحظه برای هر انسانی رخ می‌دهد *آزمون الهی* اوست و باید هر حادثه‌ی به ظاهر خوشایند یا ناخوشایند را *فرصت* و *غنیمت* تلقی کنیم و *عاقلانه‌ترین واکنش* و *مؤمنانه‌ترین تشکر* را از خود ابراز کنیم و به زیبائی از آن *عبرت* و درس بگیریم. ۲ـ بررسی *علل* هر حادثه مثبت یا منفی، خودش نوعی *تشکر عاقلانه* و *خودسازی مؤمنانه* است برای *تکرار حوادث مثبت بعدی* و یا *جلوگیری از حوادث منفی بعدی.* 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2