استاد عزیز وقتی مثلا ما می‌خواهیم یک معامله اقتصادی انجام دهیم، یک خرید و فروش، دوختن یک لباس، خرید یک پارچه، خرید گوشی و انواع و اقسام کارها، پیش از انجامشان و پس از تحقیق و بررسی و تفکر، به شخصی که تجربه بیشتری در آن زمینه دارد مراجعه می‌کنیم  و به *اصطلاح* مشورت میگیریم. آیا این مشورت با مشورتی که در قرآن آمده متفاوت است؟ ۱ـ مردم برای رسیدن به *هر مقصد* مادی یا رفتاری یا معنوی دنیوی یا اخروی، *مجازند* و *بهتر* و گاهی *واجب* است از *تجربیات* افرادی که قبلا آن *راه* را طی کرده و به آن مقصد رسیده‌اند، استفاده کنند و از آنها *راهنمائی* بخواهند تا در آن کار *رشد* کنند.   ۲ـ *مشورت* یعنی: تلاش برای *شخصیت* بخشیدن و ایجاد *هماهنگی* در میان افراد *یک مجموعه* و برای انجام مطلوب *یک کار مشترک.*  ۳ـ با اینکه *مشورت* هم به *رشد* افراد منجر می‌شود، اما فرق آن با *راهنمائی* خواستن اینست که مشورت از *بالا* به *پائین* است ولی راهنمائی خواستن از *پائین* به *بالا* است. (مثلا: مسئولین کشورها به مشاورین خود مراجعه می‌کنند نه بالعکس)(یا: والدین باید در هفت سال سوم، با فرزندانشان درباره مسائل خانواده، *مشورت* کنند نه بالعکس)(لذا *زن* که مقامش بالاتر است باید با *شوهرش* مشورت کند، نه بالعکس) ۴ـ *مشاوره‌های غربی* هم ایرادش اینست که مراجعین با *توهین به قدرت تفکر و تعقل* خود، از *مشاور،* توقع *تعیین تکلیف* برای خود را دارند. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2