استاد همسر من با پدرشون در قهر هستند و این قهر از زمان اختلاف بین پدر و مادرشون شروع شده. همسر من تاثیر نسبتا خوبی از حرف‌های من می‌گیرند، و بارها شده من تشویقشون کردم به مدارا و محبت به پدر، همسرم نرم شدند، ولی از طرف دیگه چون همسر من حرفای منو به مادرشون منتقل میکنند، مادرشون هربار مانع میشن و همسر من هم تحت تاثیر مادرشون از پدر بیشتر فاصله می‌گیرند. من تلاش میکنم با پرسیدن سوال از همسرم، خودشون به رفتار اشتباه خودشون پی ببرند، اما با هر سوال من ایشون یه سری جملات از قبل دیکته شده رو به من تحویل میدن. از طرفی همسر من اصلا آدم کینه‌ای نیستند و توی زندگی از هیچکس تنفر نداشتند مگر یکی دو مورد اونم تحت تاثیر حرف مادرشون. میخواستم ببینم طرح سوال من چطور باید باشه که صرفا حرفای دیکته شده (که با روحیه ذاتی همسر من در تناقض هست) رو به من منتقل نکنند و کمی تعقل تفکر داشته باشند؟ ... لطفا مدتی هیچ پرسشی را مطرح نکنید و نسبت به مسائل همسر محترمتان با *دیگران* هیچ واکنشی نداشته باشید و *تشخیص واکنش منطقی* را به خود ایشان واگذار کنید و حتی در ذهنتان هم *مادر سببی* خود را *قضاوت* نکنید. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، ایمو، روبیکا @dr_ghofrani2