#قطرات_بارانی_۸۱۱۵ #پرسش استاد سوالی مدتهاست مثل خوره ذهنم رو درگیر کرده و تمام انرژی رو ازم گرفته چرا ما باید خدا رو شکر کنیم مگر خدا خالق ما نیست پس وظیفه ی خالق اینه که به مخلوقش نعمت بده. مگه من خواستم به این دنیا بیام چرا خدا از من سوال نکرد دوست داری به این دنیا بیایی اگرم سوال کرده چرا خودم یادم نیست .همش میگن خدا رو شکر کن تنت سالمه خوب خدا باید تن سالم به من میداد چون من رو آفریده من بچه دارم تمام تلاشم رو میکنم بچم زجر نکشه میگن خدا که هزار هزار مهربان تر از مادره پس چرا این همه سختی و مشکلات به بعضی از بنده ها میده بعضی دیگه هم از همون اول تو ناز ونعمت هستن. چون خدا از ما زورش بیشتره پس هر بلایی باید سرمون بیاره بعدش بگن خدا رو شکر کن (مثل مردم غزه).استاد از این قهر و آشتی کردن با خدا خسته شدم من اصلا خدا رو نمیشناسم نمی دونم کی رو دارم عبادت میکنم تمام عبادتهام از روی ترسه که نکنه بلایی سرم بیاره دارم دیونه میشم #پاسخ سلام و برکات الهی بر شما بانوی تحصیلکرده که أذناب شیطان شما را از خودتان بیگانه نگهداشته‌اند. ۱ـ *شکر* یعنی: اولا: *هر چیزی* را *نعمت و کارت هدیه الهی* ببینم، ثانیا: *توجه کنم* که *هر چیزی* مثل *کارت هدیه* یک *ظاهر* و یک *باطن بسیار ارزشمند* دارد، ثالثا: من آن *باطن* و آن *قدر* و *ارزش* و *خاصیتِ پنهان* در هر چیزی را *باید کشف* کنم و زندگی خودم را با آن سامان ببخشم و پیش ببرم و *رشد* کنم و از بالندگی خودم *لذت* ببرم.   ۲ـ چون خداوند *سبحان* است پس *هیچ نیازی* به *تشکر* و *عبادت* و *اطاعت* هیچ مخلوقی ندارد: ... *إِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَميعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَميدٌ* (إبراهیم/۸)  ۳ـ شما درست گفتید: چون خداوند *خالق* و *رحمان* است پس *هر لحظه* برای *همه مخلوقات* و همه مردمِ غافل و فاسق و فاجر و کافر و منافق و مؤمن و شاکر، *رزق* و *روزی* و *رحمت* لازم را قرار می‌دهد و از آنها *هیچ توقعی* هم ندارد. ۴ـ ظاهرا به شما (و به همه تحصیلکرده‌ها) گفته نشده است که *زندگی* فقط در *آخرت* است: ... *وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ* ... (عنکبوت/۶۴) و *دنیا* (مثل جلسه کنکور)(و شبیه مسابقات المپیک) فقط محل *مسابقه* و *آزمایش* با *انواع سختی‌ها* است: *لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في‏ كَبَــــــــدٍ* (بلد/۴) ۵ـ یکی از *قوانین آفرینش* اینست که *فقط* افرادی که از *کارت‌های هدیه* موجود خود استفاده کنند، به آنها کارت‌های هدیه *جدید* با *محتویات بهتر و بیشتر* داده می‌شود و آنها که از *سهمیه فجرانه* خود استفاده نکنند از آنها *محروم* می‌شوند: .... *لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‏ لَشَديدٌ* (إبراهیم/۷) اکنون شما *اختیار* دارید که از *کارت‌های هدیه فراوان* و *خدادادی خود* استفاده کنید و *لایق* کارتهای جدید شوید و از *رشد* و تکامل و تعالی خود *لذت* ببرید و به *سعادت* و *حیات جاودانه* نزدیکتر شوید: ( *إِمَّا شاكِراً* ) و یا مثل بچه‌ها با *ظاهر* کارتهای خدادادیتان *بازی* کنید و از *باطن* آنها و *سهمیه* خود غافل و جاهل بمانید و دائما *زجر* بکشید: ( *إِمَّا كَفُوراً* ) خود دانید. پس *سرنوشت* و *خوش‌وقتی* و *بدوقتی* شما *فقط* در دستان *خود شما* است. 👈واژه: #شکر 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو