استاد گرامی و بزرگوارمان شاید جواب سوالتان این باشد: با توجه به آیه شریفه *و نفختُ فیه من روحی* من الهی که در قالب نقشهای مختلف متجلی میشود. یعنی این "من" باید یکه شناس و موحد باشد در نقشهای مختلفی که برایش تعریف میشود بله، به خاطر برخورداری از *من روحی* انسان *باید* موحد باشد اما چرا اکثر مردم *کارهای غیر روحی* انجام می‌دهند و دنبال *من دون الله* اند؟  زیرا بشر در *دنیا* گرفتار *یک من نفسانی* است که هر کاری که *نفسش بخواهد* انجام می‌دهد.   پس هر انسانی *دو من* دارد: ۱ـ *من روحی،* (عقلانی، انسانی)، ۲ـ *من نفسانی،* (شهوانی، مادی، حیوانی) که *دائما* و تا *آخرین لحظه عمر* برای *انجام* یا *ترک* هر عملی، میان این دو من، *تضاد* و *درگیری* است.  و تا انسان *اراده عاقلانه* و *عزم مؤمنانه* پیدا نکند، همواره *اسیر* حواس و هوس و ظواهر و مادیات و دنیا و پستی‌هاست که او را به *جهنم* محرومیت می‌کشانند. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2