استاد در کتاب «ازدواج چگونه» فرمودید ک اگه مرد مایل ب زدن کراوات باشه مورد مناسبی نیست!! فکر نمیکنید این مورد با ساده گرفتن در ازدواج و اینکه می‌فرمایید در اصول اساسی باید سنخیت داشت، ضدیت داره؟ برای کراوات یه پسر مومن رو بذاریم کنار چون عقیده نداره ک این سوغات دشمنه و ب مسلمانی ما ضربه میزنه؟ آیا گذاشتن ریش یا عمامه خیلی ب مسلمانی ما کمک کرده!؟ اگر همین یه تیکه درازآویز زینتی! رو نشانه ای از دشمن بدونیم پس کت و شلوار را هم باید سوغات کشورهای بیگانه بدونیم و به سبک پوشش سنتی و قدیم خودمون برگردیم. آیا اگر پیروان حضرت مسیح بودیم باید ب سبک اروپا تیپ می‌زدیم و الان چون مسلمانیم فقط تیپ اعراب برای ما موجه و قابل قبوله؟ ک براین اساس روحانیون ما بصورت متفاوت از اقشار جامعه لباس مخصوص اعراب را تن میکنند؟ این مسئله برای چادر هم هست، چرا اینقدر ک ب کراوات ایراد وارد میشه ب کراهت سیاه بودن رنگ چادر خانم ها ایرادی نمی‌گیریم ؟ چرا هیچ پویشی برای تغییر این فرهنگ ایجاد نمیکنیم؟ چرا برای احیای چادرهای رنگی و لباس های سنتی فاخر و زیبنده بانوی ایرانی ک از فرهنگ نیاکانمان نشئت میگیره تلاشی نمیکنیم؟ ۱ـ هر جوانی برای اینکه به *تکلیف* عقلی و شرعی خود در باب ازدواج عمل کند باید *معیارهای قرآنی* را *ملاک انتخاب* خود قرار دهد. با این که ممکن است افراد در طول زمان دچار *تغییر* شوند.   ۲ـ *عاقل* و *بالغ* بودن و *خداباوری* و *آخرت‌باوری* و *طیب بودن* مهمترین معیارها در *انتخاب همسر* است. بر همین اساس جوان *مؤمن* اجازه ندارد با فرد *تارک الصلواه* و *شرابخوار* و *بی‌حیاء* ازدواج کند.  ۳ـ چون افراد زیادی  *جاهلانه* یا *منافقانه* رفتارهای مذهبی *سطحی* و یا *تصنعی* دارند و *باور قلبی* ندارند، لذا باید برخی *نکات ریزتر* را هم (مثل: خالکوبی، کراوات زدنهای مستمر پسرها، آرایشهای غلیظ دخترها و دوست و رفیق‌های آنها، دست دادن به نامحرم، ...) مورد توجه قرار داد.   ۴ـ *همه* دستورات شرعی *عقلانی* است و هیچیک از *احکام اسلامی* ربطی به *أعراب* ندارد. ۵ـ *عبای مشکی* برای آقایان و *چادر مشکی* برای بانوان توصیه اسلام *نیست* اما از منظر اسلام *مجاز* است و ایرادی ندارد. این *چادر مشکی* رایج در *ایران* مخصوص *ززدشتی‌های* ایران است و ربطی به *اسلام* و *أعراب* ندارد. البته *چادر مشکی* امروز برای بانوان ایرانی، مثل *پرچم* از *قداست* برخوردار و *خار چشم دشمنان* شده است.    ۶ـ در اسلام داشتن ریش و عمامه، هرگز *ملاک بالغ* و *مؤمن* بودن نیست. ۷ـ کراوات زدن، پاپیون زدن، شلوار پاره پوشیدن، خالکوبی کردن، گوشواره داشتن پسران، با نامحرم دست دادن، بگو و بخند داشتن با نامحرم، کت و شلوار سرخ پوشیدن ....  حامل *پیام بی‌منطقی، مقلّد بودن، خودکم‌بینی، احساس حقارت و ریاکاری، بی‌حیائی* است. اما *کت و شلوارهای معمولی* حامل چنین پیام *غیر منطقی* نیست.     ۸ـ همانطور که شما به درستی فرمودید *بانوان نیاکان ما* (و همه اقوام بشر) لباسهای فاخر و بلندی داشتند و (مانند بانوان عشایر امروز) به خاطر *احساس ارزشمندی* بسیار *پوشیده* بودند، اما این *بدن‌نمائی‌های ابلهانه* دختران و زنان *خودباخته* و *بی‌منطق* امروزی، پیروی از *زنان متبرج أعرابی* است که *هیچ شأنی نداشتند.* لذا قرآن به افراد *عاقل* می‌فرماید: مانند *زنان دوران جاهلیت عرب، تبرج نکنید.*  ۹ـ خلاصه اینکه دختران و پسران *عاقل* و *مؤمن* برای *إحراز کفویت* خود با همسر مورد نظرشان باید *ملاکهای عاقلانه* و *مؤمنانه* داشته باشند و *عادات* و *رسوم* را ملاک قرار *ندهند* و سخت‌گیری نکنند و ساده‌لوح هم نباشند. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2