🌷🌷مبحث ۱۲۸۱ مهر ۱۴۰۲ شمسی با نام و یاد خدا و عرض سلام 🌺احیاگر مذهب شیعه، امام صادق علیه السلام می‌فرماید: «اَلقُرآنُ عَهدُ اللهِ اِلی خَلقِهِ فَقَد یَنبَغی لِلمَرءِ المُسلِمِ: اَن یَنظُرَ فی عَهدِه وَ اَن یَقرَأَ مِنهُ فی کُلِّ یَومٍ خَمسینَ آیَةً» قرآن پیمان خداوند است با بندگانش، شایسته آن است که: انسان مسلمان در پیمان خود نظر ( توجه) کند و هر روز پنجاه آیه از آن را بخواند. اصول کافی ج ۲ ص ۶۰۹ قرآن دستورات همیشگی دین خدا و آیات قرآن، حاوی یک سلسله احکام الهی است که تا دامنة قیامت استمرار می یابد. آنچه که حلال الهی و حرام الهی است، مشمول مرور زمان نمی شود و حکم خدا در اثر «جوّ» یا «شرایط جدید» یا «تمایلات این و آن» تغییر نمی کند. امام صادق (ع) در تشریح بعثت های سلسلة نورانی انبیا به دوره بعثت رسول خاتم (ص) می رسد و می فرماید: «تا آن که محمد (ص) آمد و قرآن را آورد و شریعت و راه و روش قرآن را، پس حلال آن تا روز قیامت حلال است و حرام آن تا روز قیامت حرام می باشد» (کافی،ج۲ ص۱۸-۱۷، ح۲) و در سخنی دیگر، جریان قرآن را در عصرها و زمان ها، همچون جریان شب و روز و ماه و خورشید می داند. با بیان امام صادق (ع) راه بر اندیشة کسانی که احکام خدا را مقطعی و دوره ای می دانند و عصر حاضر را برای اجرای احکام قرآن مناسب نمی دانند و قوانین وحی را برای تنظیم امور بشریت امروز و جامعة کنونی کافی نمی بینند، بسته می شود. زنده و شادابی جاودانگی قرآن غیر از احکام قرآن و حلال و حرام آن که ابدی است. خود این کتاب ژرف و فصیح و متین نیز با گذشت زمان کهنه نمی شود و پیوسته معارف آن برای همة اقشار در همة زمان ها درخشندگی و آموزندگی دارد. امام صادق (ع) در حدیثی به رمز و راز این جاودانگی و شادابی همیشگی در کلام خدا اشاره دارد. مردی از آن حضرت می پرسد: «چرا قرآن هرچه بیشتر خوانده و بحث شود بر تازگی و طراوت آن افزوده می شود؟» فرمود: «چون خداوند تبارک و تعالی، آن را تنها برای زمانی خاص و مردمی خاص قرار نداده است. از این رو، در هر زمانی و برای هر مردمی، تا روز قیامت تازه و با طراوت است». (بحارالانوار، ج۸۹، ص۱۵، ح۸) پندگیری و درس آموزی قرآن در خلال آیات قرآن، سرگذشت اقوامی از گذشته آمده است، چه نیکان و صالحان که در سایة ایمان و عمل و پیروی از حق، سعادتمند شدند، چه عنودان و لجوجان که با تکذیب انبیا و انکار خدا و طغیان و فساد، گرفتار عذاب الهی گشتند. قرآن، کتاب قصه و داستان نیست، ولی سرشار از قصص و حکایات افراد و امت‌هاست و همه بر اساس درس گرفتن و الهام و عبرت و پند. امام صادق (ع) می فرماید: «بر شما باد به قرآن! هر آیه ای را که یافتید که گذشتگان، با عمل به محتوای آن آیه نجات یافتند، شما هم به آن عمل کنید و هر آیه را دیدید که بیانگر هلاکت پیشینیان است، شما هم از آن (عامل هلاکت) بپرهیزید». (الحیاه، ج۲، ص۱۱۶) 🌷سیروس کامران ماوردیانی گیلانی🌷