هدایت شده از دلنوشته های یک طلبه
این یک معادله ساده و همه فهم است که از دو حال خارج نیست: 🔺 یا باید با همه بچه‌های کلاستون درگیر بشید و هر لحظه، اعصاب خردی و استرس و فشار روانی تحمل کنی. که در این صورت نه تنها اثری نداره، بلکه قطعا شما را خُرد می‌کنند. فقط لطفا اگر این راه را انتخاب کردید، حق نداری خودت رو امام حسین و زینب کبری بدونی و بگی امام حسین هم تنها بود و الان تو دانشگاه با یه مشت حرمله و یزید مواجهم و بذار بزنند و منو له کنند. نخیر. این مغالطه و حرف کودکانه است که صد بار جواب این حرف را دادیم. 🔺 و یا نه ، با مردم درگیر نشید. بلکه یاد بگیرید باهاشون زندگی کنید و مهربان باشید و اینقدر با رفتار و تلاش، عزیز و هنرمند بشید که کم‌کم بفهمند که شما آدم خاصی هستید و به شما وابسته بشن و به تدریج از شما الگو بگیرند و بدونن که اگر با شما دوست نشن، چیز گرانبهایی را از دست می‌دهند. اختیار با خودتون اما قطعا من راه حل دوم را انتخاب می‌کنم. ✍ کانال @Mohamadrezahadadpour