🌷🌷مبحث ۱۳۲۷ دی ۱۴۰۲ شمسی با نام خدای مومن و سلام به خدا باوران💐 تدبری درآیه ۸۲ بقره( ایمان و عمل صالح) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﻭ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ خدا را باور کردند و در دایره امن خدا قرار گرفتند یعنی ایمان ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻧﺪ ، ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﺪ .(بقره ٨٢) تکواژگان: وَالَّذِينَ : و کسانیکه، و انسانهای شریفی که آمَنُوا : باور کردند، گرویدند . فعل ماضی جمع مذکر اخباری است ،که ۲۴۸ بار در قرآن آمده است وَعَمِلُوا : و انجام دادند، عمل کردند الصَّالِحَاتِ : شایسته ها را أُولَٰئِكَ : آنان أَصْحَابُ : همگویان، همنشینان و یاران الْجَنَّةِ : باغهای پوشیده از گل و گیاه اند هُمْ : ایشان، همانان فِيهَا : در آن ( گلستان) خَالِدُونَ : جاودانند 💐 نکت : آمِنُوا : فعل امر ( انشاء): باور کنید ، ایمان بیآورید، که ۱۸ بار در قرآن آمده است . ایمان و عمل صالح، دو شهپر تصعید برای رسیدن به قله انسانیت و اسباب رهیدن از ثقالت زمین( زمینگیر شدن) هستند ایمان، نرم افزار و قلبی است و مربوط به حیطه عاطفی و شناختی است عمل صالح، سخت افزار و اندامی و ارگانیزمی و مربوط به حیطه روان حرکتی است و این دو در تلازم ناگسستنی هستند ترکیب ،، ایمان و عمل صالح،، حدود ۷۰ بار در قرآن مجید آمده است 💝حکمت ۲۶۶ نهج البلاغه: وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ أَنْ يُعَرِّفَهُ الْإِيمَانَ، كسى از آن حضرت( امیرالمومنین علی علیه السلام) تقاضا كرد كه ایمان را برايش توصيف کند : حضرت فرمودند : اَلْإِيمَانُ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ، ايمان ، اقرار به زبان وَ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ، و شناخت با قلب وَ عَمَلٌ بِالْجَوَارِحِ ( عمل بالارکان) و عمل به جوارح است. یعنی با زبان ؛ شهادتین را بگوئیم و اصول دین را بپذیریم و با دل و قلب خود به مرحله شناخت و باور برسیم و سپس با عمل به واجبات و ترک محرمات، از میوه های ارزشمند آن درخت ایمان، بهره مند شویم . یعنی ثمره و میوه و حاصل آن شجره طیبه ، عمل به قانون الهی و شریعت اسلامی است. 💞عمل صالح ،زندگی پاکیزه ساز: مقصود از زندگی پاکیزه، آن نوع از زندگی است که در آن مفاهیم انسانی زنده گردد،  صلح و صفا، محبت و دوستی،  همدردی و همکاری، آرامش و امن  حکمفرما باشد، بشر از قید انحصار طلبی، «خودمحوری» و ستم کاری بیرون آید و جامعه در سایه ایمان به خدا از بسیاری از تعدیات مصون بماند. اگر زندگی پاکیزه همین است، یک چنین زندگی، در سایه ایمان به خدا و عمل صالح صورت می‌پذیرد زیرا در پرتو «عمل صالح» محبت و دوستی،  صفا و صلح به جامعه باز می‌گردد و افراد جامعه بسان اعضاء یک تن، به یاری یکدیگر می‌شتابند. 💖قرآن در این باره می‌فرماید: هر کس عمل نیک انجام دهد در حالی که مؤمن است، خواه مرد باشد یا زن، به او حیات پاکیزه می‌بخشیم و پاداش آنها را به بهترین اعمال که انجام می‌دهند، می‌دهیم. (نحل ۹۷) قرآن در آیه دیگر از این حیات پاکیزه به «امن» و آرامش تعبیر آورده است و آرامش فردی و اجتماعی را در سایه ایمان و عمل صالح می‌داند آنجا که می‌فرماید: آنان که ایمان آورده و ایمان خود را با تعدی و ستم آلوده نکرده‌اند برای آنان زندگی توام با امن و آرامش است. (انعام ۸۲) درست است که در این آیه سخن از «عمل صالح» به صراحت به میان نیامده است ولی قیام به وظایف اجتماعی و اداء حقوق انسان عین عدل و داد، و سستی و تنبلی در این راه عین ظلم و ستم است و به دیگر سخن: بیزاری انسان از ظلم و ستم بدون انجام عمل صالح در ابعاد فردی و اجتماعی امکان پذیر نیست درست است که خدمات اجتماعی، تنها بعد عمل صالح نیست، بلکه وظائف فردی و فرائضی مانند:   نماز و روزه نیز عمل صالح است ولی یکی از ابعاد واضح آن، خدمات اجتماعی و اصلاح وضع نا بسامان افراد جامعه است تا جایی که رسول گرامی(ص) فرمود: من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم. «آن کس که به فکر برادران دینی خود نباشد، مسلمان نیست.» مکاتبب الرسول ج۳ ص ۲۷۵ اگر «حیات طیبه» نتیجه مستقیم ایمان و عمل صالح در زندگی این جهان است نتیجه آن در سرای دیگر همان است که در ذیل آیه می‌فرماید: «و لنجزینهم اجرهم باحسن ما کانوا یعملون» یعنی خداوند در نهایت بزرگواری به عمل متوسط و خوب، پاداش عمل خوب تر و بهتر را می‌دهد 🌷سیروس کامران ماوردیانی گیلانی🌷