# قرآن : بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشنده مهربان صحیفه علویه دعای آن حضرت علیه السلام در روز دوشنبه ستایش خدائیرا که مرا بدین اسلام هدایت فرمود و به ایمان گرامیم داشت، و در دین بینایم کرد، و به یقین شرافتم داد، و آن حقی را که کافران از آن روی گرداندند و خبر بزرگی را که در آن اختلاف کردند بمن شناساند و منزه است آن خدائی که بستمکار و دادگر، و عاقل و نادان روزی دهد، و بشخص بی خبر و غافل مهر ورزد تا چه رسد بخواهنده سائل، و معبودی نیست جز خدائی که نسبت بآن دسته از اسراف ورزان بندگانش که از فرمان او سرپیچی کنند مهربانی کند تا از سرکشی و عنادش باز گردند، آن خدائی که از توبه کننده و رو آورنده بدرگاهش که از روی اخلاص بدرگاهش رو کند و تاب و توانی نداشته باشد راضی شود، و خدا بزرگتر از توصیف است آن بردبار دانا که در هر دسته از شگفتیهای خلقتش و عجایب کارش نشانه روشنی است که پروردگاری او را ثابت کند، و در هر نوعی از تقدیرات پیچیده و تدبیر نیکویش دلیلی آشکار و گواهی صادق وجود دارد که بیگانگیش حکم کند، خدایا از تو خواهم - ای که بلاها را دور کنی و بر پنهانیها دانائی و عطیه های شایان دهی - خواستن شخصی که از دست اندازی بگناهان پشیمان گشته و با اینکه دست از نافرمانی تو نکشیده از شرور شب و روز سالم مانده، و در خواستش از تو بخاطر آن است که جز تو برای آمرزش گناهان پناه دهنده ای ندارد، و نه ملجای برای برطرف کردن نیازمندیش که بدو پناه برد جز تو سراغ دارد، ای بزرگوار، توئی که نعمت بخشیت همه خلائق را فرا گرفته و رحمت وسیعت همه را پوشانده، و نعمتهای کاملت بی ریا بهمه رسید، ای که توجهت بسوی بندگان کریمانه است، و جواد و بخشایشگری، و نسبت بدانکه نافرمانیت کند اگر خشم گیری با عذابی الم انگیز انتقام گیری، تو را در حالی خوانم که ببدی نسبت بخود و گناه اقرار دارم، چون پناهگاهی که برای آمرزش گناهان بدو پناه برم جز تو سراغ ندارم، ای بهترین کسی که بخشش جایزه های سنگین را از او درخواست کنند، و ای بهترین کسی که برای بر طرف شدن سختیها از وی کامیابی آرزو کنند، روها در برابر تو خاضع گشته. ای خدا مرا محروم از درگاه خویش بازمگردان که تو هر چه خواهی انجام دهی و هر چه خواهی حکم کنی، ای معبود و آقا و مولای من جز تو بکدام پروردگاری امید کنم، یا آهنگ کدام معبودی را بنمایم آنگاه که بارهای پشیمانی بمن متوجه گردد، و گناهان احاطه ام کند، و صدمات ترس انتقام تو فرایم گیرد، و توئی صاحب گذشت و معدن بزرگواری معبودا آیا مرا در جایگاه هلاکت منزل خواهی داد در صورتیکه چشم پوشی و گذشت تو از گناه نیکو و زیبا است؟ و آیا پیش روی خلائق و در برابر آنها مرا از گناانم بازخواست کنی و مورد پرسش قرارم دهی با اینکه تو خود اسرار پوشیده و پنهان را دانی. معبودا اگر من نسبت بخود زیاده روی و اسراف کرده ام و با پرده دریهائی که انجام داده ام راه خطاکاری پیموده ام و لغزشهای زیادی را که از من سر زده فراموش نموده ام ولی تو مهرورزی هستی که بمهر خویش با اسراف ورزان جود و کرم کنی، و با بزرگواری خویش بر خطا کاران تفضل فرمائی، بمن نیز رحم کن ای مهربانترین مهربانان، معبودا با مهرورزیت بهراس دل ترسناکان آرامش ده، و با نعمت بخشیت، به آرزوی آرزومندان حقیقت و آرزو را بدل بحقیقت گردان و پیمانه های پر از عطاهای خویش بر سر نااهلان فرو ریزی خدای مرا بوسیله امیدی که مشوب به ذره ای نومیدی نباشد و به آرزوئی که یاس آن را تیره و تار نساخته باشد دلگرم ساز ای که علم دانشش بهر چیز احاطه دارد، و من ای آقای من صبح و شام خود را بصورت سائلی نیازمند بر دری از درهای احسانت گذرانده، و از درخواست غیر تو رو گردانده ام، و شیوه نعمت بخشی نیکوی تو این نیست که سائلی اسیر و دلسوخته بیچاره ای را که چشم براه خیر و نیکی مانوس و همیشگی تو است و از درگاهت باز گردانی معبودا توئی که پندارها از احاطه تو عاجز و زبانها از وصف ذات تو لال گشته از روی نعمت بخشی و احسان خویش درود فرست بر محمد و خاندان محمد و گناهان مرا بیامرز، و از کرم وسیع خود روزی فراخ و حلال و پاکیزه ای در حال تندرستی روزیم گردان، و لغزشم را نادیده گیر، ای منتهی آرزوی آرزومندان، و سلطان آسمانها و زمینها، و آنکه پس از نابودی همه خلق باقی خواهی بود، و پاداش دهنده روز جزا، و تو ای مولای من محل اعتماد آنکس هستی که بخاطر زیاده روی در اشتباهکاریها بخود اعتماد ندارد و آرزوی کسی هستی که بخاطر لغزشهای بسیار آرزوئی برایش بجای نمانده، و امید کسی هستی که بخاطر زشتی کردارش امیدی بخویشتن ندارد، خدایا مرا برحمت خود از مهالک نجات بخش، و از تنگناها - ای مولای من - رهائیم ده، و بسرای نیکان فرودم آر، و از رفقای مردم خوش کردارم گردان، و گناهان شب و روزم را بیامرز ای آگاه بر اسرار و رازها تو پرداختن و ادای آنچه را از پدران و مادران و برادران و خواهران بر من واجب فرموده ای بلطف و بزرگواری خود