✨ تکریم والدین ✨ ( ۶ ) 🌹🌹وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِي... و کسیکه به پدر و مادرش مى گوید: اُف بر شما! آیا به من وعده مى دهید که من (روز قیامت) مبعوث مى شوم؟! در حالیکه پیش از من اقوام زیادى بودند (و هرگز مبعوث نشدند)! و آن دو (فریاد مى کشند و) خدا را به یارى مى طلبند که: واى بر تو، ایمان بیاور که وعدهء خدا حق است! اما او پیوسته مى گوید: این چیزى جز افسانه هاى پیشینیان نیست. ۱۷ احقاف. سپس آنانرا در زمرهء کافران قرار داده می فرماید: 🌹🌹أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ. آنها کسانى هستند که فرمان عذاب دربارهء آنان همراه اقوام (کافرى) که پیش از آنان از جن و انس بودند تحقق یافته، به یقین آنان زیانکار بودند. ۱۸ احقاف. و از آنجائیکه درجهء سخاوت بعضی از اولاد بی معرفت در بدی کردن به والدین با هم تفاوت دارد، در آیهء بعد فرموده است: وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۖ وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ. وبراى هر کدام درجاتى است بر طبق اعمالى که انجام داده اند، تا خداوند کارهایشان را بى کم و کاست به آنان باز پس دهد. و آنها مورد ستم واقع نمى شوند. ۱۹ احقاف. تفسیر: اوصافى که در این آیات، دربارهء این گروه بیان شده، یکی: ✔ بى احترامى و اسائهء ادب نسبت به مقام پدر و مادر است. اف به معنى هر چیز کثیف و آلوده است، و در مقام توهین و تحقیر گفته مى شود. ✔ دیگر اینکه نه تنها ایمانى به قیامت و روز رستاخیز ندارند، بلکه آنرا به باد مسخره گرفته، جزء افسانه ها و پندارهاى خرافى مى شمرند. ✔ وصف دیگرشان، اینست که گوش شنوا ندارند، تسلیم در برابر حق نیستند و روحشان از غرور و جهل و خودخواهى انباشته است. و علیرغم تلاش پدر و مادر برای سربه راه شدن او، همچنان در منجلاب غرور و کفر و مخالفت دست و پا می زند. ◾ اینان بجای حق شناسی و شکرگزاری، جسور و بى ادب هستند، حتى نسبت به والدینشان. و بجای همراه شدن با مقربان خداوند در بهشت، در زمرهء اقوام بى ایمان در دوزخند. و بجای توبه از لغزش هاى خود و تسلیم در برابر حق، طغیانگری و سرکشی می کنند و خودخواه و متکبرند. "" دَرَجات، جمع درجه است و به پله هائى گفته مى شود، که از آن به سمت بالا مى روند. و دَرَکات، جمع درک به پله هائى گفته مى شود، که از آن به طرف پائین حرکت مى کنند، لذا در مورد بهشت، درجات، و در مورد دوزخ، درکات گفته مى شود، اما در این آیه فقط از لفظ درجه استفاده شده، هم برای بهشت و هم برای جهنم که به آن تغلیب می گویند. تغلیب یعنی از جمع دو واژه، آنرا که غالب است در بارهء هر دو بکار می برند. مثلا مشرقین. یعنی مشرق و مغرب. یا حَسَنَین. یعنی امام حسن و امام حسین. و در اینجا چون بهشت بر جهنم غالب و افزون است برای هر دو از واژهء درجه استفاده شده ""