یه حدیث هست. من گاهی تو سختیها یه تکهشو با خودم تکرار میکنم به عنوان کلیدواژه : «قُرِّضَ بالمقاریض، قُرِّضَ بالمقاریض» 😅
براتون مطلبش رو از ترجمه کتاب «مُسکّن الفؤاد» شهید ثانی میذارم:
در بيان عوضها،
بدان كه خداوند متعال عادل، كريم و غنى مطلق است
و به كمال ذات و جمال صفاتش شايسته نيست كه بر بنده مؤمن خود در دنيا بلايى و لو ناچيز نازل كند و عوض آن را زيادتر از آنچه بر عبد وارد نمود ندهد!
زيرا اگر در برابر آن بلا هيچ عوض ندهد ظالم است
و اگر به مقدار بلا عوض دهد بيهوده كار است؛ تعالى اللَّه عن ذلك علوّا كبيرا
«خداوند متعال از ظلم و عبث پاك و منزه است.»
در اين زمينه (يعنى در اين كه خدا در عوض چيزى كه از انسان مىگيرد چندين برابر عطا مىفرمايد) اخبار و احاديث بسيارى وارد شده كه از جمله آنها:
رسول خدا فرمود:
«انّ المؤمن لو يعلم ما اعدّ اللَّه له على البلاء لتمنّى انّه في دار الدّنيا قرض بالمقاريض»
«اگر مؤمن بداند كه خداوند چه پاداش بزرگى در برابر بلا برايش آماده كرده،
آرزو مىكند كه در دنيا او را با مقراضها تكه تكه كنند.»
@hejrat_kon
(مقراض = قیچی)