✨ وصف مومن ✨ 🌹🌹 ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۖ فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ. سپس این کتاب (آسمانى) را به گروهى از بندگان برگزیدهء خود به میراث دادیم. ولى بعضى از آنان برخود ستم کردند، و بعضى از آنان میانه رو بودند، و بعضى به اذن خدا در نیکیها (از همه) سبقت گرفتند، و این، همان فضیلت بزرگ است. ۳۲ فاطر. تفسیر: ارث، به چیزى گفته مى شود که بدون زحمت بدست مى آید، و خداوند این کتاب بسیار بزرگ را به همین گونه در اختیار مسلمانان قرار داده است. 👈 زحمتها را پیامبر اکرم، حضرت زهرا و ائمهء اطهار کشیده اند. البته پیشوایانمان، روشنترین مصداق هستند و علماء و دانشمندان امت، و صالحان و شهدائى که در طریق پاسدارى از این کتاب آسمانى، و تداوم بخشیدن به دستورات آن تلاش و کوشش کردند نیز، بعنوان بندگان برگزیده خداوند میتوانند باشند. 👈 سپس این وارثان را به سه گروه تقسیم میکند: از میان آنها عده اى به خویشتن ستم کردند، و گروهى راه میانه را در پیش گرفتند، و گروهى به فرمان خدا در نیکیها بر دیگران سبقت گرفتند. کسانیکه شایستگی لازم را برای سبقت گرفتن در خیر داشته باشند، به فرمان و اجازهء خدا، به مقام سابقوالخیرات می رسند و آنها را بهترین نگهبابان قرآن قرار می دهد واین همان فضل بزرگ است. 👈 👈 خداوند پاسدارى قرآن را، بعد از پیامبرش بر عهدهء امت اسلامی گذاشته، امتى که برگزیدهء خداست، ولى در میان این امت، گروههاى مختلفى یافت مى شود. بعضى در پاسدارى از این کتاب، و عمل به احکامش کوتاهى کرده، و در حقیقت بر خویشتن ستم نمودند، اینها مصداق ظالِمٌ لِنَفْسِهِ مى باشند. گروهى دیگر، به این وظیفهء پاسدارى و عمل به کتاب قیام نموده اند، اما لغزشها و نارسائى هائى در کار خود نیز دارند، اینها مصداق مُقْتَصِد (میانه رو) مى باشند. و بالاخره، گروه ممتازى وظائف سنگین خود را به نحو احسن انجام داده، و در این میدان مسابقهء بزرگ، بر همگان سبقت گرفته اند، این گروه، همانها هستند که در آیهء فوق از آنها به عنوان سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللّهِ تعبیر شده. یعنى از تمام امتهای مسلمان در انجام نیکیها پیش می افتند، در فراگیرى علم و دانش، در تقوا و پرهیزگارى، در عبادت و خدمت به خلق، در جهاد و کوشش، در نظم و حساب، و در ایثار و فداکارى، در همهء این امور پیشگام هستند. قطعاً حاملان چنان میراثى تنها چنین کسانى مى توانند باشند. ✔ در اینجا سؤالى مطرح است و آن اینکه: چرا نخست از گروه ظالمان، بعد میانه روان، و سپس سابقین بالخیرات سخن مى گوید، در حالیکه از جهاتى عکس آن اولى به نظر مى رسد؟! بعضى گفته اند: هدف، بیان ترتیب مقامات مردم در سلسلهء تکاملى است. از مرحلهء عصیان و غفلت(مرحلهء ظلم)، به مقام توبه و انابه(مرحلهء مقتصد)، و سرانجام توجه و قرب به خدا(سابقو الخیرات). مجمع البیان، ذیل همین آیه. بعضى هم گفته اند: این گروه بندی بخاطر فزونى و کمى افراد این سه گروه است، ظالمان اکثریت را تشکیل مى دهند، و مقتصدان در مرحله بعد، و سابقین بالخیرات که خاصان و پاکانند، از همه کمترند، هر چند از نظر کیفیت از همه بالاترند. تفسیر فی ظلال القرآن، ذیل همین آیه. 🌸 اما امام صادق فرموده اند: ظالم را از این نظر مقدم داشته تا از رحمتش مأیوس نگردد، و سابقین به خیرات را از این رو مؤخر نموده تا به عملشان مغرور نگردند. تفسیر ابوالفتح رازی، ج۹، ذیل همین آیه. ✅ البته هر سه معنى، منافاتی با هم ندارند.