دیروز پرخطر امروز پرشکوه 🔹پیاده‌روی اربعین از دهه ۳۰ شمسی  به‌ویژه در مسیر نجف تا کربلا به‌تدریج شلوغ شد و تا دهه ۵۰ شمسی جمعیت این پیاده‌روی به هزاران نفر رسید. سال ۱۳۵۴ شمسی جمعیت بزرگی به سمت کربلا با شعاری عربی بدین مضمون که «ای آقا و سرور ما اگر دست و پایمان را هم قطع کنند سینه‌خیز به‌سوی تو خواهیم آمد»، راه افتاد. در میان راه نظامیان دولت بعث به شدت با آنان برخورد کردند و عده‌ای بازداشت شدند و در نهایت شش نفر از شیعیان نجف و از برنامه‌ریزان این سفر اعدام شدند. 🔹پس از این اتفاق پیاده‌روی اربعین به‌صورت مخفیانه بود و زائران در گروه‌های کوچک ۲ یا ۳ نفره از مسیرهای بیابانی و از میان مزارع و دشت‌های خشک می‌گذشتند تا در مسیر، گرفتار بعثی‌ها نشوند و اگر گیر می‌افتادند یا باید قصدشان را انکار می‌کردند یا کارشان به زندان و حتی اعدام کشیده می‌شد. 🔹در آن‌ ایام اهالی روستاها و ساکنان خانه‌های در مسیر، درها را می‌گشودند و به‌صورت پنهانی از زائران حسینی را پذیرایی می‌کردند و وقتی مأموران بعثی به خانه‌هایشان می‌رفتند، می‌گفتند این‌ها مهمانان ما هستند. @Farsna