✨ وصف مومن ✨ 🌹🌹إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُم بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا. کسانیکه به آیات ما کافر شدند، بزودى آنها را در آتشى وارد مى کنیم که هر گاه پوستهاى تن آنها (در آن) بسوزد، پوستهاى دیگرى بجاى آن براى آنها قرار مى دهیم، تا کیفر (الهى) را بچشند. خداوند، توانا و حکیم است (و روى حساب، کیفر مى دهد). ۵۶ نساء. تفسیر: تعبیر پوست بدن می سوزد و پوست تازه ای جای آنرا می گیرد، یعنی دوزخیان، یک لحظه هم آرامش ندارند. و پوست جدیدی روی پوست سوختهء قبلی نتیجهء اصرار در زیر پا گذاشتن حق و عدالت و انحراف از فرمان خداست، و نتیجهء اصرار در نافرمانی از اوامر حق است. 👈 ابن اَبِى العَوجاء، از امام صادق علیه السلام، سوال کرد، گناه پوستهای جدید چیست؟ این از عدالت بدور است. امام، پاسخى کوتاه و پر معنى به او داده، فرمود: هِىَ هِىَ وَ هِىَ غَیْرُها: یعنى پوست هاى نو همان پوست هاى سابق و در عین حال غیر آنست. ابن ابى العوجاء گفت: مَثِّلْ لِى ذلِکَ شَیْئاً مِنْ أَمْرِ الدُّنیا: در این زمینه مثالى براى من بزن. امام فرمود: أَرَأَیْتَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً أَخَذَ لَبِنَةً فَکَسَرَها، ثُمَّ رَدَّها فِى مَلْبَنِها، فَهِىَ هِىَ، وَ هِىَ غَیْرُها: این همانند آنست که کسى خشتى را بشکند و خرد کند، دو مرتبه آن را در قالب بریزد و بصورت خشت تازه اى درآورد، این خشت دوم همان خشت اول است و در عین حال خشتی نو مى باشد. بحارالانوار، ج۷، ص۳۸. البته توجه داشته باشیم، پاداش و کیفر در حقیقت با روح و قوهء درک انسان ارتباط دارد، و جسم همواره وسیله اى است براى انتقال پاداش و کیفر به روح انسان. 🟢 اما در آیهء بعد، وضعیت گروه مقابل را می فرماید: 🌹وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا. و کسانیکه ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، بزودى آنها را در باغهاى بهشتى وارد مى کنیم که نهرها از پاى درختانش جاریست. جاودانه در آن خواهند ماند. و در آنجا همسرانى پاکیزه براى آنها خواهد بود. و آنانرا در سایه اى گسترده (و فرح بخش) وارد مى کنیم. ۵۷ نساء. 👈 همیشه اثر عمل خوب یا بد، از خود عمل بیشتر است. زیرا اثر عمل، تا مدتها باقیست. عمل خوب یا بد ( در مقیاس کوچک یا بزرگ )، در مدت زمانی کوتاه انجام می‌شود اما اثر آن تا روزها، سالها و حتی در مواردی تا آخر عمر باقیست. ممکن است ظلمی در حق کسی واقع شود و او را تا آخر عمرش گرفتار کند. و یا عمل خیری در حق کسی انجام می‌شود و او تا پایان عمر از آن بهره می برد. 👈 یکی از دلائلی که در آخرت، مدت زمان پاداش و کیفر اعمالی که انجام می دهیم، بسیار طولانی است، همین است. کسی تمام عمرش را در دنیا ظلم می کند پس باید تمام آخرتش در عذاب باشد. و کسیکه تمام عمر، خیرخواه است و نیکی می کند، در قیامت برای همیشه بهشتی خواهد بود.