اوضاع مالی مون اصلا خوب نبود... تو یه خونه شصت متری...با شش تا بچه....🥲 گفتن روضه.... گرفتیم.... گفتن اربعین کربلا....رفتیم.... گفتن خرج کنید برا اهل بیت... در حد وسع ناچیزمون کردیم.... و خلاصه اش اینه که صدقه سرِ اهل بیت علیهم السلام و عنایت امیرالمؤمنین و فرزندان بزرگوارش وضعمون خوب شد.... خیلی خوب.... الان چند ساله که به لطف و نگاه اهل بیت روز عید غدیر اطعام داریم... دهه اول محرم موکب پذیرایی داریم.... و هر جا هر طور بتونیم در راه اهل بیت از رزقی که خودشون عنایت کردن خرج میکنیم اما شرطش اینه.... تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن که خواجه خود روش بنده پروری داند