✨ وصف مومن ✨ 🌹🌹 أَوَمَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ ... آیا کسیکه مرده بود، سپس او را زنده کردیم، (یعنی بی ایمانی که ایمان آورد) و نورى برایش قرار دادیم که با آن در میان مردم راه برود، همانند کسى است که در تاریکى هاست و از آن خارج نمى شود؟! اینگونه براى کافران، آنچه که (از اعمال زشت) انجام مى دادند، تزیین شده (و زیبا جلوه کرده) است. ۱۲۲ انعام. تفسیر: این آیه، افرادى را که در گمراهى بوده اند و سپس با پذیرش حق و ایمان، تغییر مسیر داده اند، به مرده اى تشبیه کرده که به اراده و فرمان خدا زنده شده. 🟢 و نوری که با آن در میان مردم راه می رود، نوری است که مى تواند در پرتو آن، راه زندگى خود را در میان مردم پیدا کند، و از بسیارى اشتباهات که دیگران بخاطر حرص و طمع، و به علت تفکر محدود مادی، و یا غلبهء خودخواهى و هوا و هوس، گرفتار آن مى شوند، مصون و محفوظ بماند. ⚫ اما جلوهء زیبای اعمال کافران و گنهکاران، در خاصیت تکرار یک عمل زشت است که تدریجاً از قبح آن در نظر کاسته مى شود و حتى به جائى مى رسد که بعنوان یک کار خوب در نظر او جلوه مى کند (دقت کنیم). 👈 در آیهء دوم اشاره به وضع رهبران گمراه و زعماى کفر و فساد کرده، مى فرماید: 🌹 وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ ... و (نیز) اینگونه در هر شهر و آبادى، بزرگان گنهکارى قرار دادیم. و سرانجام کارشان این شد که به مکر پرداختند. ولى (اینگونه افراد) تنها خودشان را فریب مى دهند و نمى فهمند. ۱۲۳ انعام. 👈 اینکه فرموده، افراد گنهکار را خدا قرار داده، به این معنی است که هر که هر کارى انجام مى دهد با استفاده از امکاناتى است که خداوند در اختیار او قرار داده، وگرنه هر انسانی، خودش راهش را انتخاب می کند و با سوءاستفاده از نعم خدا به بیراهه می رود. ● جملهء لِیَمْکُرُوا به معنی تا مکر و نیرنگ به کار زنند، به معنى سرانجام و عاقبت کار آنهاست نه هدف از خلقت آنان. 👈 و در پایان آیه فرموده، آنها جز به خودشان نیرنگ نمى زنند ولى نمى فهمند و متوجه نیستند. چه نیرنگ و فریبى از این بالاتر که سرمایه هاى وجود خود اعم از فکر، هوش، ابتکار، عمر، وقت و مال خویش را در مسیرى به کار مى گیرند که نه تنها سودى به حال آنها ندارد، بلکه پشتشان را از بار گناه سنگین مى سازد. 👈 👈 👈 مکر به معنی کلک و حقه بازی نیست. به هر چاره اندیشی، مکر گفته میشود بر خلاف آنچه در زبان فارسی مصطلح شده. هم چاره اندیشی خوب و هم بد. آنجا که در آیهء ۳۰ انفال از مکر خدا در برابر توطئه گران میگوید، چاره اندیشی خداست برای دفاع از مومنین در مقابل کافران. و این یک مکر خوبست. 👈 و در آیهء سوم، عذاب آنانرا بیان می فرماید: 🌹 وَإِذَا جَاءَتْهُمْ آيَةٌ قَالُوا لَن نُّؤْمِنَ حَتَّىٰ نُؤْتَىٰ مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ ۘ ... و هنگامیکه آیه اى براى آنها بیاید، مى گویند: ما هرگز ایمان نمى آوریم، مگر اینکه همانند چیزى که به پیامبران خدا داده شده، به ما داده شود. خداوند آگاهتر است که رسالت خویش را در کجا (و به عهدهء چه کسى) قرار دهد. بزودى کسانى که مرتکب گناه شدند، (و مردم را از راه حق منحرف ساختند)، در برابر مکری که مى کردند، گرفتار حقارت در پیشگاه خدا، و عذاب شدید خواهند شد. ۱۲۴ انعام. آنها خیال مى کنند احراز مقام رسالت و رهبرى خلق، به سن و دارایی است و یا به رقابت هاى کودکانه! رسالت نه ارتباطى به سن و ثروت دارد و نه به موقعیت اجتماعی، بلکه شرط آن قبل از هر چیز، آمادگى روحى، پاکى ضمیر، سجایاى اصیل انسانى، فکر بلند و اندیشهء قوى، و از همه مهمتر تقوا و پرهیزگارى بالاست. از وجود این خصوصیات میتوان تشخیص داد چه کسی لیاقت زمامداری مسلمانان را دارد. و بزودى این گنهکاران بخاطر مکر و فریبى که براى گمراه ساختن مردم به کار زدند، گرفتار کوچکى و حقارت در پیشگاه خدا و عذاب شدید خواهند شد. 💚 صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ 💚