ما خونمون تلوزیون داشتیم اما فقط شبکه یک میگرفت. یعنی من تا وقتی که رفتم دبیرستان، فقط شبکه یک داشتیم. بخاطر همین سریال اوشین و بازی های فوتبال و کلی چیزای جذاب دیگه که شبکه ۲ و بعدا شبکه ۳ پخش میکرد، از دیدنش محروم بودیم. تنها دلخوشی ما سریال آینه عبرت بود که اونم مادرم چندان موافق نبود که ببینیم. چون نقش آتقی خیلی قشنگ معتاد بود. و یا برنامه کودک ساعت ۵ بعد از ظهر که اونم از ساعت۴ متاسفانه برنامه گمشده‌ها را پخش میکرد و عکس افرادی که گم شده بودند را به ملت نشون میدادند و می‌گفتند هرکس اینا را پیدا کرد، به صدا و سیما زنگ بزنه! باورتون میشه قبل از برنامه کودک، که بچه مظلوم دهه شصتی تنها تفریح جذابش محسوب میشد و از یک ساعت قبلش منتظره که برنامه کودک با اجرای خانم خامنه ببینه، باید یک ساعت به قیافه های گمشده‌ها نگاه می‌کرد و از ترس، هر از دو دقیقه به پشت سرش نگاه میکرد که یهو یکی نیاد و منو ندزدند؟! هی عجب روزگاری بود ✍ کانال #حدادپور_جهرمی