⚫ منافق ⚫ ( ۲ ) 🌹🌹مَّا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ. ممکن نبود که خداوند، مؤمنان را به همین گونه که شما هستید واگذارد. مگر آنکه ناپاک را از پاک جدا سازد. و ممکن نبود که خداوند شما را از اسرار غیب، آگاه کند (تا مؤمنان و منافقان را از این راه بشناسید). ولى خداوند از میان رسولان خود، هر که را بخواهد برمى گزیند. (و براى رهبرى مردم از غیب آگاهش مى کند) پس به خدا و رسولان او ایمان بیاورید، و اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، پاداش بزرگى براى شماست. ۱۷۹ آل عمران. تفسیر: این یک حکم عمومى و همگانى است و یک سنت جاودانى پروردگار است که هر که ادعاى ایمان کند و در میان صفوف مسلمین براى خود جائى باز کند به حال خود رها نمى شود، بلکه با آزمایشهاى پى در پى خداوند، بالاخره اسرار درون او فاش مى گردد. 👈 اما سوالی که ممکن است در این رابطه به ذهن برسد اینست که خدا از اسرار درون همه آگاه است، پس چه مانعى دارد که مردم را از وضع آنها آگاه کند و مؤمن از منافق شناخته شود؟ 🟢 👈 قسمت دوم آیه، به این سؤال پاسخ مى دهد: هیچگاه خداوند اسرار پنهانى و علم غیب را در اختیار شما نخواهد گذارد. زیرا آگاهى بر اسرار نهانى، مشکلى را براى مردم، حل نمى کند، بلکه در بسیارى از موارد باعث هرج و مرج و از هم پاشیدن پیوندهاى اجتماعى، خاموش شدن شعله هاى امید و از بین رفتن تلاش و کوشش در میان تودهء مردم مى گردد. باید با مطالعه و کسب تجربه و توجه کافی به اطراف، سعی کنیم دیگران را از روی اعمالشان بشناسیم، که راه شناسائى افراد، اعمال آنهاست. 👈 👈 نکتهء مهم دیگری که در این آیه وجود دارد اینست که حتی پیامبران هم ذاتاً عالم به غیب نیستند و بر اثر تعلیم الهى قسمتى از اسرار غیب را مى دانند. بنابراین حتما افرادى هستند که از غیب آگاه مى شوند و همچنین مقدار آگاهى آنها بسته به مشیت خداوند است. 💚 👈 و منظور از مشیت، و خواست خدا همان ارادهء آمیخته با حکمت است، یعنى خدا هر که را شایسته ببیند و حکمتش اقتضا کند، از اسرار غیب آگاه مى سازد. 👈 👈 👈 در پایان آیه، خاطر نشان مى سازد، اکنون که میدان زندگى، میدان آزمایش و جداسازى پاک از ناپاک، و مؤمن از منافق است، پس شما براى اینکه از این بوتهء آزمایش، خوب به در آئید به خدا و پیامبران او ایمان آورید. اما تنها به ایمان آوردن اکتفا نمى کند، بلکه مى فرماید: اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، اجر و پاداش بزرگ در انتظار شماست. ✅ این نکته در آیه، قابل توجه است که از مؤمن، تعبیر به طَیِّب (به معنی پاکیزه) شده است و مى دانیم طیب، چیزى است که بر همان آفرینش نخست باقى بماند، و اشیاء خارجى و بیگانه، آنرا خبیث و ناپاک نسازد. آب طیب تا زمانی پاک است که عوامل آلودهء خارجى به آن نرسیده باشد. یعنی ایمان، همان فطرت و آفرینش نخستین انسان است که متاسفانه بر اثر عوامل محیطی، پاکیزگی خود را از دست می دهد ( دقت کنیم ). 👈 بنابراین اگر این فطرت خدشه دار شد فورا توبه و جبران کنیم. اما بهتر آنست که قبل از ارتکاب گناه، از آن پیشگیری نماییم. قطعا پاک کردن آلودگی، زحمت زیادی دارد. و من الله توفیق.