⚫ منافق ⚫ 🌹🌹وَلَا يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ ۚ إِنَّهُمْ لَن يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا ۗ يُرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ. کسانیکه در راه کفر، شتاب مى کنند، تو را غمگین نسازند، به یقین، آنها هرگز زیانى به خداوند نمى رسانند. و خدا مى خواهد بهره اى براى آنها در آخرت قرار ندهد. و براى آنها مجازات بزرگى است. ۱۷۶ آل عمران. تفسیر: اصولاً نفع و ضرر، و سود و زیان براى موجوداتى است که وجودشان از خودشان نیست، اما خداوند ازلى و ابدى که از هر جهت بى نیاز و وجودش نامحدود است، کفر و ایمان مردم و کوششها و تلاشهاى آنها در این راه چه اثرى براى خداوند مى تواند داشته باشد؟ این انسانها هستند که در پناه ایمان، تکامل مى یابند و بخاطر کفر، سقوط مى کنند. 👈 چرا و چگونه خداوند برای آنها بهره ای در آخرت قرار نمی دهد؟ آنها کسانی هستند که در راه کفر بر یکدیگر سبقت می گیرند. گویی مسابقهء زشتیهاست!! و به جهت همین شتاب و اصرار در انجام بدی، راههای هدایت را با دست خودشان به روی خودشان می بندند. و فرصتهای فراوانی را که خالق هستی در اختیارشان قرار داده از دست می دهند، لذا به مرحلهء غضب خدا می‌رسند و این زمان است که از طرف خداوند، فرصت بازگشت، تبدیل میشود به مهلت برای انجام بیشتر گناه و استحقاق کامل برای بزرگترین عذابهای الهی ( دقت کنیم ). ■ 👈 در حقیقت اگر آنها در راه کفر بر یکدیگر پیشى میگیرند، بخاطر این نیست که خدا نمى تواند جلوی آنها را بگیرد، بلکه خدا آزادى عمل به آنها داده تا هر چه مى توانند انجام دهند و نتیجه اش محرومیت کامل آنها از مواهب جهان دیگر باشد. و این عین آزادی است و کمترین وجه مشترکی با جبر ندارد. 👈 و در آیهء بعد می فرماید، نه تنها شتاب کنندگان بسوی کفر بلکه همهء کسانیکه ایمان را به کفر فروختند، عذاب دردناک در انتظارشان است: 🌹إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ لَن يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ. کسانیکه ایمان را دادند و کفر را خریدارى کردند، هرگز به خدا زیانى نمى رسانند. و براى آنها، مجازات دردناکى است! ۱۷۷ آل عمران. 👈 👈 این تفاوت که در اینجا عذاب الیم و در آیهء قبل عذاب عظیم که از عذاب الیم بزرگتر است ذکر شده، بخاطر آنست که آنها در مسیر کفر با سرعت بیشترى پیش مى روند. 👈 و در آیهء بعد هشداری تکان دهنده می فرماید: 🌹وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ. آنها که کافر شدند، (و راه طغیان پیش گرفتند)، گمان نکنند مهلتى که به آنان مى دهیم، به سودشان است. ما به آنان مهلت مى دهیم فقط براى اینکه بر گناهان خود بیفزایند. و براى آنها، عذاب خوارکننده اى (آماده شده) است. ۱۷۸ آل عمران. ■ آیهء فوق به آنها اخطار می‌دهد هرگز نباید امکاناتى را که خدا در اختیارشان گذاشته و پیروزى هائى که گهگاه نصیبشان مى شود و آزادى عملى که دارند دلیل بر این بگیرند که افراد صالح و درستکارى هستند و یا نشانه اى از خشنودى خدا نسبت به خودشان بدانند. در واقع آنها آنچنان طغیان و نافرمانى را به مرحلهء نهائى می رسانند که خداوند آنها را بحال خود وامى گذارد و به آنها میدان مى دهد تا پشتشان از بار گناه سنگین شود و استحقاق حداکثر مجازات را پیدا کنند. ❤ زینب کبری هم در سخنان روشنگرانه اش در شام، به همین آیه استناد کرده و رو به یزید فرمود: تو امروز شادى مى کنى و چنین مى پندارى که چون فراخناى جهان را بر ما تنگ کرده اى و کرانه هاى آسمان را بر ما بسته اى و ما را همچون اسیران از این دیار به آن دیار مى برى، نشانهء قدرت توست، و یا در پیشگاه خدا قدرت و منزلتى دارى و ما را در درگاه او راهى نیست؟ اشتباه مى کنى، این فرصت و آزادى را خداوند بخاطر این به تو داده تا پشتت از بار گناه، سنگین گردد و عذاب دردناک در انتظار توست...