⚫ منافق ⚫ 👈 پیش از این در آیاتی از سورهء مبارک محمد خواندیم اگر منافقان به حکومت برسند، به زمین و زمینیان رحم نمی‌کنند، حتی با خویشاوندان خود اگر از مخالفان باشند نیز قطع رابطه می‌کنند. همین اخبار در آیاتی از سورهء بقره نیز آمده 👇 🌹🌹وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ. بعضى از مردم، گفتارشان در زندگى دنیا مایهء اعجاب تو مى شود (در ظاهر، اظهار محبت شدید مى کنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مى گیرند. ۲۰۴ بقره. تفسیر: اشاره به منافقان است، که برخورد ظاهریشان با آنچه در دل دارند، متفاوت است و یکی نیست. و این خطرناکترین نوع شخصیت است، لذا فرموده دشمن ترین هستند. 👈 أَلَدّ، از لَدید گرفته شده که به دو طرف گردن گفته مى شود، و خِصام به معنى خصومت و دشمنى است. أَلَدّالخصام، یعنی کسیکه از هر طرف که روی آورد، دشمن است و دشمنی می کند. ◾ حالا اگر چنین کسانی به راس اجتماع و جایگاه و موقعیتی برسند، از جوامع کوچک تا حکومتها، چه می کنند؟ 👇 🌹وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ. هنگامیکه به سرپرستی برسند ( و دستشان در امور باز شود )، در راه فساد در زمین، کوشش مى کنند، و زراعتها و چهارپایان و انسان ها را نابود مى سازند. (با این که مى دانند) خدا فساد را دوست نمى دارد. ۲۰۵ بقره. 👈 تَوَلّی به دو معنی است. یکی اینکه زمانیکه از تو دور شوند و دیگر اینکه وقتی به سرپرستی و حکومت برسند. که در این آیه به معنی دوم است. چون تا کسی ریاست به دستش نباشد چطور می تواند اینهمه فساد روی زمین مرتکب شود؟ 👈 یعنى منافقان هنگامیکه به مرحله اى از حکومت و سلطه برسند، دست به فساد و خرابى زده و ظلم و ستم را در میان بندگان خدا به راه مى اندازند، و بخاطر ظلم و ستم آنها، آبادیها رو به ویرانى مى گذارد، کارگاهها و کارخانه ها تعطیل میشوند، دام ها هلاک مى شوند، ناموس مردم رها میشود و جان و مال مردم بر باد مى رود. تفسیر المیزان، ج۲، ص۹۶. ✔ یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ، کلام بسیار مختصر و جامعى است که تولید فساد را در تمام سطح جامعه و در تمام زمینه ها و اموال و مردم، شامل مى شود. 👈 سپس مى فرماید: 🌹وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ. و هنگامیکه به آنها گفته شود: از خدا بترسید! لجاجت و تعصب، آنها را به گناه مى کشاند. آتش دوزخ براى آنان کافى است. و چه بد جایگاهى است!! ۲۰۶ بقره. 👈 منافق، نه به اندرز ناصحان، گوش فرا مى دهد، و نه به هشدارهاى الهى، بلکه پیوسته با غرور و نخوت مخصوص به خود، بر خلافکارى هایش مى افزاید، چنین کسى را جز آتش دوزخ رام نمى کند، و لذا در پایان آیه مى فرماید: آتش دوزخ براى او کافى است و چه بد جایگاهى است! ◾ در حقیقت، این یکى از صفات زشت و ناپسند منافقان است که بر اثر تعصب و لجاجت خشک و خشونت آمیز، در برابر هیچ حقیقتى تسلیم نمى شوند، و همین تعصب و غرور، آنها را به بدترین گناهان مى کشاند. 👈 در حقیقت، خداوند اینگونه اشخاص را به پنج وصف در آیات فوق توصیف فرموده: ۱ ـ سخنانى فریبنده دارند. ۲ ـ درون قلب آنها آلوده و تاریک است. ۳ ـ سرسخت ترین دشمنان اند. ۴ ـ به هنگامیکه موقعیتی بدست آورند، نه بر انسان ها رحم مى کنند و نه به دارائیهای آنها. ۵ ـ بر اثر غرور و نخوت، اندرز هیچ ناصحى را پذیرا نیستند. 🕌 آقا اباعبدالله فرموده اند: إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل. شیعیان و پیروان ما، آن كسانى هستند كه افكار و درون آنها از هر گونه حیله و نیرنگ و عوام فریبى، سلامت و تهى باشد. بحارالأنوار: ج ۶۵، ص ۱۵۶.