بسم الله الرحمن الرحیم
دههی فجر انقلاب اسلامی یادآور بهترین خاطرات زندگیم است.
من فرزند پدر و مادری هستم که در راهپیماییهای منجر به پیروزی انقلاب با غسل شهادت در خیابان آزادی تهران شرکت داشتند.
من دختر خیابان آزادی تهرانم. همانجا که خاطرات یک ملت به بهترین شکل رقم خورد و همه یک صدا جمهوری اسلامی ایران را به رهبری خمینی کبیر خواستار شدند.
هنوز طنین الله اکبر دوستانم به همراه پدر و مادرم و کل خانواده روی پشت بام خانه در گوشم هست.
۲۲بهمن هر سال در دههی شصت و هفتاد، خیابان آزادی تهران، پر از شور و هیجان بود. بادکنک فروشها در سرتاسر مسیر راهپیمایی حضور داشتند و با خرید بادکنکهای رنگی توسط پدر، ما بچهها کلی ذوق میکردیم.
دستفروشها گل و ظرف و ظروف و لباس میآوردند و بساط باقالی و لبوی داغ نیز به راه بود.
خاطرم هست در یک سال وقتی پنج سالم بود در چنین روزی، سر خیابان استاد معین یک وانت آش داغ پخش میکردند و مادربزرگم رفت و یک ظرف برایمان گرفت.
خیابان آزادی پر از شور و هیجان بود و به واقع تصویر یک جشن باشکوه را ترسیم میکرد.
به مرور با سمپاشی رسانهها این قضایا کمرنگ شد، اما هنوز شیرینی آن روزهای زیبا تا ابد در تارک وجودم نقش بسته است.
خاطرات زیبا زیاد است...
بسازید، لطفا برای فرزندانتان خاطره بسازید، لطفا پیام انقلاب اسلامی را به نسل آینده منتقل کنید.
#منیرهزینالی
۱۴۰۳/۱۱/۲۱