⚫ منافق ⚫ 🌹🌹فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ. روی خود را متوجه آئین خالص پروردگار کن این فطرتی است که خداوند، انسانها را بر آن آفریده. دگرگونی در آفرینش خدا نیست اینست دین و آئین محکم و استوار ولی اکثر مردم نمی‏دانند. ۳۰ روم. تفسیر: دین حنیف، یعنى دینى که از تمام کجى ها و از انحرافات و خرافات و گمراهى ها، بسوى راستى و درستى متمایل شده است. 👈 👈 اما نکتهء بسیار مهمی که در ادامهء آیه به آن اشاره فرموده است، اینست که این دین خالص، در درون انسانها بصورت فطری نهاده شده. و این موهبت خداست. اینطور نیست که قرار باشد ما آنرا کسب کنیم. خداوند، آنرا در نهاد ما قرار داده است فقط بعضی بندگان آنرا شکوفا می‌کنند و بعضی آنرا سرکوب. 👈 تاثیر شرع در این شکوفایی چیست؟ شرع، چراغ روشنی است برای هدایت بسوی شکوفایی فطرت خداجو، و بستن مسیرهای انحرافی. هرگز خداوند قانونی در شرع نفرموده که در فطرت انسان نباشد ( دقت کنیم ). ■ و منافقان دقیقا کسانی هستند که فطرت خداجوی خود را سرکوب می‌کنند و با تمام آیات و کلام معصومین، از غفلت بیدار نمی‌شوند!! 👈 در آیهء بعد اشاره به نکتهء بسیار لطیفی شده: 🌹مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ. این باید در حالی باشد که شما بازگشت بسوی او کنید و از او بپرهیزید و نماز را بر پا دارید و از مشرکان نباشید. ۳۱ روم. 🍃 👈 چگونه میتوان این فطرت خداجو را بیدار نگه داشت؟ وقتی در معرض تعالیم آسمانی باشیم، راه درست را از نادرست تشخیص می‌دهیم، و زمانی که به سمت نادرست متمایل شدیم فورا باید بسوی خدا و فطرت خداجو برگردیم........ این عمل، یک تمرین و ممارست برای انسان است تا فطرت توحیدی خود را بیدار نگه دارد. و اگر این انابه و بازگشت بسوی خدا بطور مداوم صورت بگیرد، محافظ قدرتمندی می‌شود برای فطرت خداجو بطوریکه کمتر در معرض انحراف قرار می‌گیرد. ✅ 👈 بنابراین در این آیه، به ۴ اصل مهم برای موفقیت در شکوفایی فطرت توحیدی به ما آموخته اند: توبه، تقوا، نماز و دوری از شرک. 👈 پیش از این در بارهء شرک خوانده ایم: ///🌹وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ.... بعضى از مردم، غیر از خداوند همتایانى انتخاب مى کنند. و آنها را همچون خدا دوست دارند. اما کسانیکه ایمان آورده اند، محبتشان به خدا، شدیدتر است. ۱۶۵ بقره. ■ همینکه کسی یا چیزی را بیشتر از خدا دوست داشته باشیم، شرک است.... که خداوند در آیهء ۱۰۵ یوسف فرموده است: 🌹وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ. و بیشتر آنها به خدا ایمان نمى آورند، مگر آنکه ایمان خود را با شرک آلوده مى کنند. ۱۰۶ یوسف. /// 👈 سپس در آیهء بعد به یکی از نشانه های شرک اشاره فرموده است: مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَعًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ. کسانیکه دین خود را پراکنده ساختند و به دسته‏ ها و گروه‏ ها تقسیم شدند و (عجب اینکه) هر گروهی به آنچه نزد آنهاست (دلبسته و) خوشحالند. ۳۲ روم ■ استوار نبودن در دین و اختلاف و پراکندگی، نشان دهندهء اینست که این افراد، معبودانی غیر از خدا را انتخاب کرده اند که به پیروی از آنان‌، از دین واحد، پراکنده شده اند مثل منافقان.