⚫ منافق ⚫ 🌹🌹إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ ۖ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا. ما امانت را (تعهد، تکلیف، و ولایت الهى را) بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه داشتیم، آنها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسیدند (و اظهار ناتوانى کردند). اما انسان آنرا بر دوش کشید. او بسیار ستمکار و نادان بود (چون بر خود ستم کرد و قدر این مقام والا را ندانست). ۷۲ احزاب. تفسیر: نپذیرفتن امانت الهی در بین مخلوقات عظیم خداوند از روی تکبر نبود، آنطور که شیطان در پیشگاه خدا تکبر ورزید. بلکه، اِبا کردن آنها بخاطر ترس و هراسِ و خضوعی بود در برابر عظمت الهی داشتند. هراس از اینکه نتوانند از عهدهء این مسئولیت الهی برآیند. 👈 ولى، انسان جلو آمد، و این امانت را بر دوش کشید، چون قابلیت حمل این امانت بزرگ الهی را در خود دید. انسانی که امکان صعودش بى انتهاست، و بطور نامحدود قادر به پرواز بسوى قلهء تکامل است، و البته سقوط به پائین ترین درجات هم در مورد او امکان پذیر است. و انسان، تمام این کارها را با اراده و اختیار انجام مى دهد. ✅ این آیهء شریفه بخوبی نشان می دهد که انسان از صفات بسیار مهم و ارزنده ای برخوردار است: در زمینهء ایمان، عمل صالح، جهاد، ایثار، عفت، ادب، و اخلاق، که در دیگر مخلوقات الهی نیست و یا با درجهء خیلی کم وجود دارد. 🌺 فقط انسان است که تجلی صفات خداست، و فقط انسان است که صاحب عقل و آزادی اراده‌ است. و این یعنی داشتن ظرفیتی عظیم برای حمل یک امانت بزرگ الهی و رسیدن به اعلی علیین. ◾👈 اما انسان جَهُول و ظَلوُم، متأسفانه در بسیاری از موارد، این اوصاف انسانی را نادیده گرفته و به خود و به دیگران ستم می کند و از عهدهء حمل این امانت بزرگ الهی برنمی آید و به اسفل السافلین سقوط می کند. ✅ 👈 امانت الهی را که انسان پذیرفت یعنی قبول کرد تا با استفاده از تمام امانتهای خداوند از چشم و گوش و قلب و عقل و همهء سرمایه های وجود، و با استفاده از امانت اختیار، بتواند خود را تا مرتبهء خلیفة الله بالا بکشد، اما چون در شناخت خود دچار اشتباه و انحراف شد نتوانست امانت دار خوبی باشد، مگر پیامبران و اوصیای آنها و مؤمنان حقیقی. 👈 👈 لذا در آیهء بعد، انسانها را به سه گروه منافق و مشرک، و مومن تقسیم فرموده است: 🌹لِّيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا. هدف این بود که خداوند مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را عذاب کند، و خدا توبهء مردان و زنان باایمان را بپذیرد. و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است. ۷۳ احزاب. 👈 در یکطرف، مردان و زنان منافق، و مردان و زنان مشرک، که با فراموش کردن امانت الهی که به آنان سپرده شده، دچار انحراف میشوند، که عذاب الهی نصیبشان است.... و در طرف دیگر، مردان و زنان مومن که در حمل این امانت الهی، گاها دچار خطا و اشتباه می‌شوند و توبه می کنند و توبهء آنها از سوی خداوند آمرزنده و مهربان، پذیرفته می‌شود. اما: 💚 🌹 وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ. 👈 این سخن، بیش از ۱۰ مرتبه در قرآن مجید در بارهء مومنین بیان شده. 🍃 غم گذشته را نمی خوریم چون گذشته، عبرت است. 🍃 از آینده نمی ترسیم چون توکلمان بر خداست و با مقاومت و استقامت، بسوی جلو حرکت می کنیم. 👈 👈 👈 در تمام عرصه ها..... از زندگی شخصی تا جامعه های کوچک که با آنها در ارتباطیم و جوامع بزرگ و جهانی. از ارتباط با افرادی که با آنها زندگی می‌کنیم در خانواده و فامیل تا افراد جوامع دیگر مثل همسایگان، همکاران و ارتباط با کشورهای دیگر از دوست و دشمن، از خیرخواهان و بدخواهان. عبرت از گذشته و توکل بر خدا برای آینده، باید در تمام این عرصه ها نمود داشته باشد.