فرهنگ شهادت طلبی به واسطه ریشه و خاستگاه‌های تاریخی خود نوعی فرهنگ دینی و ملی است و می‌تواند نسخه شفابخشی برای حفظ تمامیت ارضی کشور در مقاطع متفاوتی باشد. این فرهنگ دارای مشخصه‌ها و ویژگی‌هایی است که از دیگر فرهنگ‌ها و حتی فرهنگ مقاومت و پایداری دیگر کشور متمایز و ویژه شده است. اما نکته مهم در جنگ تحمیلی، فرماندهی فرماندهان جوان و انقلابی بود که پوزه صدام و حامیانش را به خاک مالیدند؛ آن هم با دستان خالی و آنچه که زمینه پیروزی سربازان اسلام در برابر ارتش کفر فراهم آورد، نه تجهیزات و آموزش‌های نظامی، بلکه مقوله هدف، انگیزه و رهبری بود. یکی از فرماندهان عراقی هم در مورد جوانان ایرانی در همان زمان نوشته است که رزمندگان ایران را می‌بینم که پا می‌گذارند روی میدان‌های مین، عبور می‌کنند، به ما حمله می‌کنند، اما سربازان خودمان ـ سربازان عراقی ـ را می‌بینم که پوتین هایشان را می‌کَنند، آهسته و بی صدا فرار می‌کنند! چطور می‌شود جنگید؟! چطور می‌شود عقب نشینی نکرد