⚫ از منافق پیروی نکنیم ⚫ 👈 در پیغام قرانی روز گذشته خواندیم، بهشتیان از جهنمیان سوال می‌کنند چه شد که جهنمی شدید؟ و آنها در ۴ جمله، علت را بیان میکنند. ■ ۱) نمازگزار نبودیم. ■ ۲) اطعام مسکین نمی‌کردیم. ■ ۳) خوض در باطل می‌کردیم. ■ ۴) منکر روز جزا بودیم. تفسیر: پس از دوری از نماز، به اطعام مسکین اشاره شده. مسکین آنقدر بی چیز است که حتی توان تهیهء غذا هم ندارد و اطعام او بر عهدهء ماست. ■ خوض در باطل به معنی فرو رفتن در باطل، مفهوم وسیع و گسترده اى دارد که شامل ورود در مجالس کسانى مى شود که آیات خدا را به باد استهزا مى گیرند، تبلیغات ضد اسلامى مى کنند، یا ترویج بدعت مى نمایند، و یا شوخى هاى رکیک دارند، یا گناهانى را که انجام داده اند، بعنوان افتخار یا تلذذ نقل مى کنند، و همچنین شرکت در مجالس غیبت، تهمت، لهو، لعب و مانند آنها. و تعریف کردن اعمال زشت دیگران هم خوض در باطل است. بطور کلی هر سخنی که باعث تضعیف دین و معنویت در خود یا دیگران شود، چه گفته شود چه شنیده شود، خوض در باطل است. ■ ■ انکار و تکذیب قیامت و یا حتی شک و تردید داشتن به رستاخیز، چهارمین گناهی است که قید شده که تمام ارزش هاى الهى و اخلاقى را متزلزل مى سازد، انسان را براى ارتکاب گناه تشجیع مى کند، و موانع گناه را از سر راه بر مى دارد. 🍃 این امور چهارگانه که از توحید شروع و به معاد، پایان مى پذیرد، ارتباط انسان را با خالق، خلق و خویشتن در بر می‌گیرد. 👈 حالا دردناکترین عذابی که در انتظار این مجرمان است، چیست؟! 🌹فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ. از این رو شفاعت شفاعت کنندگان به حال آنها سودى نمى بخشد. ۴۸ مدثر. نه شفاعت انبیا و رسولان پروردگار و امامان، و نه شفاعت فرشتگان و صدیقین و شهداء و صالحین. چرا که شفاعت، نیاز به وجود زمینهء مساعد دارد، و اینها زمینه ها را بکلى از میان برده اند. شفاعت، همچون آب زلالى است که بر پاى نهال ضعیفى ریخته مى شود، و بدیهى است اگر نهال بکلى مرده باشد این آب زلال، آنرا زنده نمى کند، و به تعبیر دیگر شخص شفاعت شونده قسمتى از راه را با پاى خود پیموده، و در فراز و نشیب هاى سخت وامانده، و شخص شفاعت کننده به او ضمیمه مى شود و او را یارى مى کند تا بقیه راه را بپیماید. 👈 سپس خداوند، متعجبانه سوال می کند: 🌹فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ... چرا آنها از تذکر روى گردانند (از آیات قرآن)؟! گوئى گورخرانى رمیده اند. که از (مقابل) شیرى فرار کرده اند! ۴۹ تا ۵۱ مدثر. 👈 سپس از انتظار نابجای مخالفان حق فرموده است: 🌹بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتَى صُحُفًا مُنَشَّرَةً. بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامهء جداگانه‏ ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود. ۵۲ مدثر. 👈 اما حقیقت امر چیز دیگریست: 🌹کَلَّا بَلْ لَا یَخَافُونَ الْآخِرَةَ. چنین نیست که آنها می‏گویند، بلکه آنها از آخرت نمی‏ترسند. ۵۳ مدثر. 👈 سپس ادامه می‌دهد: 🌹کَلَّا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ. چنین نیست که آنها می‏گویند، آن (قرآن) یک تذکر است. ۵۴ مدثر. 👈 تذکر به معنی یادآوری است. به این معنی که مطلبی را می‌دانیم ولی به آن اهمیت کافیی نمی‌دهیم یا توجه کافی نداریم. خداوند با کتاب‌های آسمانی، انرا به ما یادآوری می‌کند. آیات قران، همان فطرت خداجوست که در درون انسان نهاده شده اما او آنها را به فراموشی می‌سپرد لذا خداوند منان با نزول کتاب‌های آسمانی، فطرت خداجو را یادآوری می فرماید. 👈 سپس به نکتهء مهم اختیار اشاره فرموده است: 🌹فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ. پس هر که بخواهد از آن پند می‏گیرد. ۵۵ مدثر. 👈 چه کسی پند میگیرد؟ 🌹وَمَا یَذْکُرُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ. و هیچکس پند نمی‏گیرد مگر اینکه خدا بخواهد، او اهل تقوی و آمرزش است. ۵۶ مدثر. 🍃 👈 قطعا هرکه شایستگی لازم را کسب کرده باشد، خداوند هم او را یاری می‌کند تا آیات الهی بر دل او نشیند و از آن پند بگیرد. 🍃 👈 خداوند اهل تقواست، یعنی از هر گونه ظلم و قبیح و هر گونه کارى که بر خلاف حکمت است مى پرهیزد، و در حقیقت بالاترین مقام تقوا از آن خدا است. /إن شاءالله، در پیغام فردا روایاتی را می خوانیم که شفیعان روز قیامت را معرفی کرده اند/