. چند نکته درباره مذاکره -۲ مذاکره با آمریکا به ویژه ترامپ، امر سهل و ممتنعی است. سهل است، به سادگی چیدن یک میزُ چنان که در کاخ سفید برای زلنسکی انجام دادند، یا عربستان با قبول واگذاری امتیاز ۶۵۰ میلیارد دلاری، توانست میزبان مذاکره (بی سرانجام) آمریکا و روسیه باشد. اما ممتنع هم هست، چنان که سفر زلنسکی به واشنگتن برای امضای توافق واگذاری نیمی از معادن اوکراین نشان داد. ترامپ و معاونش به همین راضی نشدند و به توهین و تحقیر پرداختند و در حالی که سالن کناری، آماده امضای توافق بود، همه چیز به هم خورد. ترامپ فقط با اوکراین این گونه مذاکره و معامله نکرد، بلکه با اروپا نیز همین رفتار را دارد؛ چنان که گفت: "ما تعرفه سنگینی بر اروپا وضع کردیم. حالا می‌خواهند #مذاکره کنند، اما تا وقتی سالانه مبلغ زیادی به ما پرداخت نکنند، مذاکره‌ای در کار نخواهد بود"! حال و هوا، ظرفیت، برنامه و کارنامه دولت آقای پزشکیان (و حامی نمایانی که نقش بدهکار کننده را در مقابل آمریکا ایفا می کنند)، نیازی به شرح و توضیح ندارد. و نیز میزان پالس های منفعلانه ای که ظرف شش- هفت ماه گذشته به غلط ارسال می شد و طرف یاغی آمریکایی را جری تر می کرد. نقش منحصر به فردی که رهبر حکیم انقلاب در این میان، ظرف سه ماه گذشته ایفا کرده است، ایجاد توازن و تولید قدرت بوده است. تا جایی که امروز، همان ترامپ تحقیر کننده اوکراین و اروپا در موضوع مذاکره، از اینکه می تواند ولو به شکل مذاکره غیر مستقیم و با میزبانی دولت عمان با ایران مذاکره کند، ابراز ذوق زدگی می کند و می گوید اگر توافق حاصل شود، فوق العاده خواهد بود! ترامپ البته همچنان به اقتضای طبیعتش، با زبان تهدید سخن می گوید اما پاسخ تهدیدش را در پاسخ نامه اش دریافت کرده و بهتر از هر کس می داند در موقعیتی نیست که بخواهد وارد درگیری بی سرانجام در خلیج فارس و تگه هرمز و غرب آسیا شود. نگاه رهبری به عایدی مذاکره روشن است. قطعا هیچ دولت آمریکا حاضر نمی شود سلاح و ابزار تحریم را کنار بگذارد. و این نه تنها تصریح رهبری بلکه موضوع اثبات شده ظرف دهه اخیر (بلکه از زمان توافقات الجزایر و توافق هاشمی با دولت بوش پدر و...) است. از نظر تاکتیکی، مذاکرات غیر مستقیم اگر از سوی وزارت خارجه درست مدیریت، می تواند به عنوان سرعت گیر در مقابل دشمن عمل کند. اما از نظر راهبردی، قطعا به لغو تضمین شده تحریم ها نخواهد انجامید. ترامپ در این میان به عنوان فردی متوهم و روانپریش، نه به توافقات دو طرفه و نه به تعهدات بین المللی هیچ پایبندی ندارد و بنابراین مذاکره و توافق با او (به معنای توافق معتبر و پایدار و برابر) سالبه به انتفای موضوع است؛ استثنای این قاعده، ایستادگی همه جانبه در میدان و واداشتن او به عقب نشینی است. 💢 محمد ایمانی @kayhan_online .