⚫ از منافق پیروی نکنیم ⚫ 🌹🌹 فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ ۗ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ. پس شما هر چه را جز او مى خواهید بپرستید. بگو: زیانکاران واقعى کسانى هستند که سرمایهء وجود خویش و بستگانشان را در روزقیامت از دست داده اند. آگاه باشید زیان آشکار همین است. ۱۵ زمر. تفسیر: زیانکار واقعی کسی نیست که ذات سرمایه های وجودش را از دست می دهد. چون بهرحال روزی، عمر سرمایه های وجود از قلب و چشم و گوش و تفکر و اندیشه و.... تمام خواهد شد. پس ذات از دست دادن اینها زیان نیست. ■ کسی با از دست دادن این سرمایه ها متضرر میشود که آنها را به لغو و بیهودگی تلف کرده و هیچ بهره ای از آنها در جهت ذخیره برای آخرت نبرده است. ■ نه از وجود خویش، بهره اى گرفته، و نه خانواده و فرزندانشان وسیلهء نجات آنها هستند، و نه مایهء آبرو و شفاعت در پیشگاه حق. ■ نه او توانسته بهره ای به خانواده برساند و نه بهره ای از آنها گرفته!! 🍃 اما کسیکه این سرمایه ها را در حالی از دست میدهد که از آنها برای رشد و تعالی خود و خانواده و دیگر همنوعانش استفاده کرده و بهرهء لازم را برده است، با از دست دادن آن سرمایه ها افسوس نمی خورد و دچار خسارت و حسرت نمیشود. 👈 در آیهء بعد، یکى از آثار خسران مبین و زیان آشکار آنها را اینگونه توصیف مى فرماید: 🌹 لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ. براى آنان از بالاى سرشان سایبانهایى از آتش، و در زیر پایشان نیز طبقاتى (از آتش) است. این چیزى است که خداوند با آن بندگانش را مى ترساند. اى بندگان من! از (نافرمانى) من بپرهیزید. ۱۶ زمر. بعضى از مفسران، گفته اند، چون دوزخیان در میان طبقات جهنم گرفتارند، پرده هاى آتش، هم بالاى سر آنهاست، و هم زیر پایشان. 👈 این در حقیقت، تجسمى از حالات دنیاى آنهاست که جهل و کفر و ظلم به تمام وجودشان احاطه کرده، و از هر سو، آنها را مى پوشاند. سپس در ادامهء آیه براى تأکید و عبرت، فرموده: این چیزى است که خداوند، بندگانش را از آن بر حذر مى دارد، اى بندگان من! از نافرمانى من بپرهیزید! تعبیر به عِباد، به معنی بندگان و اضافهء آن به خدا، آن هم دوبار پشت هم، در این آیه، اشاره به اینست که اگر خداوند تهدیدى به عذاب مى کند، آن هم بخاطر لطف و رحمت اوست، تا بندگان حق، گرفتار چنین سرنوشت شومى نشوند، و از اینجا روشن مى شود عباد در این آیه، به معنی فقط مؤمنان نیست، بلکه، شامل همگان مى شود. یعنی هیچکس نباید خود را از عذاب الهى در امان بداند.