⚫ از منافق پیروی نکنیم ⚫ ✅ در پیغام قرآنی روز گذشته در آیهء ۸۵ آل عمران، با تفسیر مفصل خواندیم تنها آئین مورد پذیرش خداوند، دین اسلام است. 👈 سپس خداوند در بارهء ایمان آورندگان به اسلام که پس از ایمان، کافر می‌شوند، می فرماید: 🌹كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمَ... چگونه خداوند گروهى را هدایت مى کند که بعد از ایمان و گواهى به حقانیت پیامبر و رسیدن نشانه هاى روشن، کافر شدند؟! و خدا، گروه ستمکاران را هدایت نخواهد کرد. ۸۶ آل عمران. 👈 سپس کیفر مرتد نگونبخت را بیان می فرماید: 🌹أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ. کیفر آنها، اینست که لعن خداوند و فرشتگان و مردم همگى بر آنهاست. ۸۷ آل عمران. 👈 و در آیهء بعد، مدت زمان این کیفر را می فرماید: 🌹خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ. همواره در این لعن مى مانند. نه از مجازاتشان کاسته مى شود. و نه به آنها مهلت داده خواهد شد. ۸۸ آل عمران. 👈 اما راه برای یک گروه باز است: 🌹إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ. مگر کسانیکه پس از آن، توبه کنند و اصلاح نمایند. (و گذشته را جبران کنند) زیرا خداوند، آمرزنده و مهربان است. ۸۹ آل عمران. ⚫ 👈 اما توبهء همهء توبه کاران مذیرفته نیست: 🌹🌹إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ. کسانیکه پس از ایمان آوردن، کافر شدند و سپس بر کفر (خود) افزودند، هیچگاه توبهء آنان، پذیرفته نمى شود. و آنها گمراهان (واقعى)اند. ۹۰ آل عمران. 👈 بدلیل اینکه اینها بر کفری که پس از ایمان بر آنها غالب شده، پافشارى و اصرار دارند و هیچگاه حاضر به پیروى از دستورات حق نیستند. ⚫ توبهء آنها ظاهرى است، و در سه صورت انجام می گیرد که در هر سه شکل، فرصت توبه از بین رفته است: ■ یکی زمانی است که پیروزى طرفداران حق را می ببینند، و از روى ناچارى اظهار پشیمانى و توبه مى کنند، و طبیعى است چنین توبه اى پذیرفته نشود. ■ دوم زمانى پشیمان مى شوند و توبه مى کنند که خود را در آستانهء مرگ و پایان عمر می ببینند، اما در ساعت مرگ، درهاى توبه به روی کسیکه در حال جان دادن است بسته مى شود (یاالله) و چنین توبه اى پذیرفته نخواهد شد. ■ و سوم اینکه انسان در حال کفر، از گناهان توبه کند در حالیکه بر اصل کفر باقیست. مثلاً کسى در کفر خود اصرار داشته باشد، ولى از گناهانى مانند ظلم و غیبت و فحشاء توبه کند، توبهء او بى فایده است. 👈 در آیهء بعد، به دنبال اشاره اى که در آیهء گذشته به توبه هاى بیهوده شد، سخن از کفارهء بیهوده دارد و مى فرماید: 🌹إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم.... کسانیکه کافر شدند و درحال کفر از دنیا رفتند، اگر صفحهء زمین پر از طلا باشد، و آنرا بعنوان فدیه (و کفارهء اعمال بد خویش) بپردازند، هرگز از هیچیک از آنها پذیرفته نخواهد شد. و براى آنان، مجازات دردناکى است. و هیچ یاورى ندارند. ۹۱ آل عمران. ■ یعنى کسیکه در حال کفر است و با مشاهدهء آثار مرگ تصمیم بگیرد تمام ثروت انبوه خود را در راه خدا انفاق کند، از او پذیرفته نیست. ■ و منظور دوم اینست که اگر بزرگ ترین ثروت هاى جهان در اختیارشان باشد، و تصور کنند در روز قیامت برای نابودی گناهانشان می توانند از آن ثروت انبوه کمک بگیرند، بدانند که هرگز بکارشان نخواهد آمد و از مجازاتشان کاسته نخواهد شد و در دادگاه عدل الهی، هیچگونه اغماضی وجود ندارد. 🍃 (خدا را شکر، خدا را شکر بخاطر برپایی دادگاه عدالت پروردگار که تنها امیدواریمان برای مواخذهء ظالمان، همان دادگاه خداوند است). ■ قطعا شفاعتی هم برای آنان وجود نخواهد داشت. چون شفاعت به اذن خداست و اذن الهى شامل افراد نالایق نمى شود.