🔰 ۵۰ خطای راهبردی در برجام که نباید تکرار شود 👤 #دکتر_ابراهیم_کارخانه 🔸برجام پرچالش‌ترین توافقی است که در طول تاریخ ۴۰ و چند ساله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی منعقد شده است. در ذیل با هدف جلوگیری از تکرار خسارت محض؛ به ۵۰ خطای راهبردی در برجام که نباید توسط تیم مذاکره‌کننده، کارشناسان و تصمیم‌سازان هسته‌ای تکرار شود به عنوان آینه عبرت اشاره می‌گردد: ۱.خوشبینی، ساده انگاری و اقدامات عجولانه در حل موضوع هسته‌ای به گمان رفع سریع تحریم‌ها و عدم اتخاذ مواضع قاطع در برابر اعمال تهدیدها و تحریم‌ها و انفعال در برابر اخم‌ها، لبخندها و اقدامات فریبکارانه طرف مقابل در طول انجام مذاکرات. ۲. اعتماد به آمریکا و غرب و غفلت از شمشیر خدعه و خیانت آن‌ها که از پشت وارد می‌شود. ۳. بی‌توجهی به خطاها و عبرت‌های تیم‌های مذاکره‌کنندۀ قبلی و نادیده گرفتن نتایج خسارت‌بار آنها. ۴. ضعیف شمردن توان داخلی و پیوند زدن مشکلات اقتصادی کشور به رفع تحریم‌ها و تلاش برای دستیابی به توافق به هر شکل ممکن. ۵. غفلت از عزت و اقتدار ملی و هشدار مهم رهبری معظم انقلاب مبنی بر «توافق نکردن بهتر از توافق بد است.» ۶. ناچیز شمردن صنعت هسته‌ای و معاملۀ سخاوتمندانه بر سر آن. ۷. ضعیف بودن پشتوانۀ کارشناسی و ناکافی بودن توان تخصصی تیم مذاکره‌کننده، به‌ویژه درحوزۀ اقتصادی و عدم تسلط بر پازل پیچیدۀ تحریم‌ها. ۸. نفوذ عوامل جاسوسی در تیم مذاکره‌کننده. ۹. تهیۀ پیش‌نویس توافقنامه توسط آمریکا و انتشار متن آن به زبان انگلیسی و حذف زبان فارسی. ۱۰. غفلت از تأکیدات رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم اعتماد به آمریکا؛ و در صورت انجام توافق، اجرای متناظر و گام‌به‌گام تعهدات در قالب تعلیق در برابر تعلیق، لغو در برابر لغو و برگشت‌پذیری در برابر برگشت‌پذیری و در صورت عدم پایبندی طرف مقابل، تضمین عقب‌نشینی پایاپای تعهدات بدون تحمیل هزینه جدید. ۱۱. توجیه و در مواردی نادیده گرفتن هشدارها و راهبردهای مهم و کلیدی رهبری انقلاب در طول انجام مذاکرات. ۱۲. عدم توازن بین داده‌ها و ستانده‌ها. ۱۳. خودشیفتگی و انفعال در مذاکره و غفلت از عوامل قدرتی جمهوری اسلامی ایران و نادیده گرفتن سوابق بدعهدی و عهدشکنی طرف‌ مقابل. ۱۴. خوش‌باوری به طرف مذاکره‌کننده و غفلت از سیطرۀ آمریکا بر معادلات سیاسی و اقتصادی اروپا. ۱۵. عدم دقت و هوشمندی در توافق درحالی‌که عقد توافق حتی با یک کشور دوست نیز می‌بایست با نهایت دقت، شفافیت و رعایت کلیۀ جوانب انجام شود. ۱۶. وجود ضعف‌های ساختاری، ابهامات و پیچیدگی‌های فراوان در برجام، علی‌رغم تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر شفاف، صریح و غیرقابل تفسیر بودن تعهدات طرفین. ۱۷. تفکیک تحریم‌ها به هسته‌ای و غیرهسته‌ای و تأکید بر رفع تحریم‌های هسته‌ای و غفلت از بازگشت تحریم‌ها به بهانه‌های غیرهسته‌ای از قبیل موشکی، منطقه‌ای و حقوق بشری، درحالی‌که کلیۀ تحریم‌ها و قطعنامه‌هایی که از آغاز مذاکرات هسته‌ای (سال ۱۳۸۲) علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال شده همگی در راستای فشار بر برنامۀ هسته‌ای ایران بوده است. ۱۸. سعی در محرمانه ماندن یکجانبه مفاد مذاکرات، علی‌رغم هماهنگی برنامه‌ریزی شده آمریکا با رژیم صهیونیستی قبل و بعد از انجام مذاکرات و ایفاء نقش مخالف و فریبکارانه این رژیم در روند مذاکرات و در مقابل عدم استفاده از خرد جمعی نخبگان و صاحب‌نظران منتقد و دلسوز نظام در طول مذاکرات. ۱۹.غفلت از اینکه آمریکا و غرب صرفاً به مسئلۀ هسته‌ای اکتفا نخواهند کرد و بعد از دستیابی به اهداف اولیه، خواسته‌های بعدی را برای تسلط بر سایر عوامل قدرت جمهوری اسلامی ایران دنبال خواهند کرد. علی رغم اینکه مقام معظم رهبری هشدار داده بودند که دشمنی آمریکا و غرب با موجودیت انقلابی نظام اسلامی است، نه صرفاً بر سر موضوع هسته‌ای. ۲۰. ارجاع نهائی مکانیسم حل اختلاف به شورای امنیت که آمریکا در آن از حق وتو برخوردار است به نحوی که کشورهای روسیه و چین، با توجه‌ به رای گذاشتن لغو تحریم‌ها‌، امکان حق وتو به نفع ایران را نخواهند داشت و علاوه‌بر آن در صورت مسکوت ماندن ۳۰روزۀ شکوائیه، طبق بند ۳۷ برجام (مکانیسم ماشه) کلیۀ قطعنامه‌های شورای امنیت بازخواهد گشت.... #مقاله_وارده https://kayhan.ir/001Ip3 @Kayhan_online