⚫ در دام نفاق گرفتار نشویم ⚫ 🌹🌹 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ... اى کسانیکه ایمان آورده اید، هنگامیکه (در میدان نبرد) با گروهى رو به رو مى شوید، ثابت قدم باشید. و خدا را فراوان یاد کنید، تا رستگار شوید. ۴۵ انفال. تفسیر: خداوند در این آیه و دو آیهء بعد، شش دستور در بارهء جهاد به مسلمانان داده است. 🍃 اول، ثابت قدم باشید. یعنی از دشمن نترسید و با ذلت و خواری، تن به سازش به نفع دشمن ندهید. 🍃 دوم، خدا را فراوان یاد کنید. شک نیست منظور از یاد خدا تنها ذکر لفظى نیست، بلکه خدا را در درون جان، حاضر دیدن و به یاد علم و قدرت بى پایان و رحمت وسیعش بودن است. این توجه به خدا روحیهء سرباز مجاهد را تقویت مى کند و در پرتو آن احساس مى نماید در میدان مبارزه تنها نیست، تکیه گاه نیرومندى دارد که هیچ قدرتى در برابر آن مقاومت نمى کند. 🍃 سومین دستور که از مهم ترین برنامه هاى مبارزه است توجه به مسئله رهبر و اطاعت از دستور پیشوا و فرمانده است، لذا در آیهء بعد مى فرماید: 🌹 وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖ وَاصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ. و از خدا و پیامبرش اطاعت نمایید. و با یکدیگر نزاع نکنید، که سست مى شوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان مى رود. و صبر و استقامت کنید که خداوند با صابران است. ۴۶ انفال. 🍃 پس چهارمین دستور اینست که از پراکندگى و نزاع بپرهیزید (وَ لاتَنازَعُوا). زیرا نخستین اثر کشمکش، نزاع و اختلاف مجاهدان، سستى، ناتوانى و ضعف در مبارزه است (فَتَفْشَلُوا). و نتیجهء این سستى، از میان رفتن قدرت و قوت و هیبت و عظمت مومنین است. پس اگر هم اعتراضی داریم، باید بدور از جنجال و هرج و مرج و توهین باشد. ضمن اینکه با حمایتهای بی دلیل و بی موقع از دورافتادگان مسیر حق و حقیقت باعث رونق خطاها و اشتباهات آنها نشویم. 🍃 و در پنجمین فرمان، دستور به استقامت در برابر دشمنان و در مقابل حوادث سخت مى دهد. 👈 👈 یک نکته: تفاوت میان ثبات قدم که فرمان اول بود، با استقامت و صبر که پنجمین فرمان است، از این نظر است که ثبات قدم، بیشتر جنبهء جسمانى و ظاهرى دارد، در حالیکه استقامت و صبر، بیشتر جنبه هاى روانى و باطنى را شامل مى شود. یعنی نه از ترس جان، از دشمن فرار کنیم و نه از ترس رجزخوانیها و هیاهوی او دچار اضطراب و هراس شویم که میدان را به نفع دشمن خالی کنیم. 🍃 در ششمین و آخرین دستور، مسلمانان را از پیروى کارهاى ابلهانه و اعمال غرور آمیز و بى محتوا و سر و صداهاى تو خالى و بى معنى باز مى دارد: 🌹 وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاءَ النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ. و مانند کسانى نباشید که از روى سرمستى و غرور و خودنمایى در برابر مردم، از سرزمین خود (بسوى میدان نبرد) بیرون آمدند. و (مردم را) از راه خدا باز داشتند. (و سرانجام هم شکست خوردند) و خداوند به آنچه عمل مى کنند، احاطه (و آگاهى) دارد. ۴۷ انفال. همانها که با نام دین و حفاظت از شرف مومنین و صیانت از عزت مردم، قدم در میدان نبرد گذاشتند. (چقدر نرم و روان، تاریخ تکرار میشود!!). اما قطعا سرانجام چنین افرادی با چنین افکاری، شکست است. آنچنانکه خداوند در پایان آیه فرموده است: و خداوند به کارهائى که اینگونه افراد انجام مى دهند محیط است و از اعمالشان با خبر (وَ اللّهُ بِما یَعْمَلُونَ مُحیطٌ).