ببار از دیده، دامن دامن ای اشک که غم زد آتشم در خرمن ای اشک که بر این آتشم آبی فشانم چو خشکیدی تو در چشم من ای اشک دریغا ای دریغا ای دریغا خدایا سایه‌ای رفت از سر ما به چه عشق تو را سودا کند دل که همتای تو را پیدا کند دل گلی با رنگ و بوی تو نبیند اگر سر چشم خود را وا کند دل.