✴️غارت فرهنگی در دهکده‌های مجازی شیطانی 🌺یادداشت سیاسی روزنامه جوان مورخ سه‌شنبه ۱۲ مهر ۱٤۰۱ به قلم سید عبداله متولیان در گذشته نه چندان دور، غارتگران، سودجویان و مافیای مواد مخدر، جوانان و نوجوانان را به استفاده از مواد افیونی و قرص‌های روان گردان و توهم زا فرا می‌خواندند و سلطه گران و یاغیان عرصه سیاست نیز از این موقعیت برای فریب مردم و تقابل «مردم/نظام» بهره می‌گرفتند و در این سوی میدان، مقابله با آلوده شدن جوانان و نوجوانان به قرص‌های روان گردان و توهم زا مهم‌ترین دغدغه مسئولان و دستگاه‌ها و نهادهای بهداشتی، انتظامی، فرهنگی و... بود، اما اینک جهان با نمونه‌های به مراتب خطرناکتر از قرص‌های روان‌گردان در دنیای مجازی رو به رو شده که افراد آلوده شده به این نوع قرص‌های روان‌گردان به توهم بسیار شدید، چندبینی، تهوع، مسخ و به کما رفتن دچار شده و عوارضی به مراتب خطرناک‌تر و پر هزینه تر از خود بر جای می‌گذارند. یکی از مهم‌ترین برنامه‌های آمریکایی‌ها برای تسلط بر جهان، ایجاد دهکده جهانی، شکل گیری نظام تک قطبی و نظم جدید آمریکایی، تجزیه کشورهای قدرتمند (از جمله ایران به‌عنوان مهم‌ترین مانع تحقق نظم نوین آمریکایی و قدرت مسلط محور مقاومت) به کشورک‌های ضعیف بود که طی سه دهه گذشته در تحقق آن ناکام مانده است اما نه تنها ناامید نشده بلکه روش جدیدی برای تحقق اهداف خود در کشورهای هدف تحت عنوان دهکده‌های مجازی را پی گرفته است. نرم افزارهایی نظیر اینستاگرام بستر اصلی ایجاد این دهکده‌های مجازی هستند. وقتی یک فرد در دنیای واقعی و در پناه هنر و شغل خود، رفته رفته به فردی مشهور تبدیل می‌شود در فضای مجازی نظیر اینستاگرام صفحه خود را ایجاد کرده و در مدت کوتاهی هزاران نفر و گاهی جمعیت میلیونی (که عمدتاً نوجوانان و جوانان زیر ۲۵ سال هستند) به صفحه او پیوسته (و اصطلاحاً فرد مشهور را فالو می‌کنند) و به این ترتیب دهکده ای مجازی شکل می‌گیرد که فرد مشهور (سلبریتی) به مثابه کدخدا بر افراد حاضر در دهکده خود حکمرانی می‌کند. سلبریتی‌ها از میان هنرمندان، ورزشکاران و به طور کلی تمامی اقشار و صنوف (اعم از قانونی و غیرقانونی) برای لذت جویی و برتری طلبی با اهدافی نظیر: «عشق به دیده شدن»، «نیاز به احترام»، «منافع مادی و پول»، «کسب موقعیت اجتماعی»، «ریاست طلبی و تشکیل باند» و... دهکده خود را آباد می‌کنند. این پهلوان پنبه‌ها و اصطلاحاً کدخدایان دهکده های مجازی که در جامعه به سلبریتی مشهور شده اند به کلی از شغل و هویت پیشین خود فاصله گرفته و در فضای مجازی با شخصیت و هویتی کاملاً جدید ایفای نقش می‌کنند به طوری که: «به شدت لحظه بین و کوته نگرند»، «فاقد اندیشه عمیق و دوراندیشی اند»، «جزء بی خبران جامعه بوده و در توهم دانایی به سر می‌برند»، «توهم مقبولیت دارند»، «به شدت مغرور و خود بزرگ بین هستند»، «افکار متوهمانه خود را به اهالی دهکده خود القا می‌کنند»، «فریبنده و اغواگرند»، «به شدت مخاطب محورند»، «مطلای بدلی و تقلبی را به جای طلا به اهالی دهکده می‌فروشند»، «بر روی موضوعات مهم جامعه موج سواری می‌کنند». سلبریتی ها به مثابه یک رایوی محلی عمل کرده و الگوی رفتاری خود را به گیرندگان این رادیو ارائه می‌دهند. مهم‌ترین ویژگی یک سلبریتی بی هویتی او است که دیگر به هیچ یک از ساختارهای اجتماعی تعلق ندارد. شاید در آغاز هدف سلبریتی از تشکیل دهکده های مجازی صرفاً همان اهداف پیش گفته بوده باشد اما خیلی زودتر از آن که فکر شود با مدیریت سرویس‌های جاسوسی بیگانه، آگاهانه یا ناآگاهانه به عامل سرویس تبدیل شده و شبیخون و ناتوی فرهنگی شکل گرفته و سلبریتی به‌عنوان کدخدای دهکده به غارت فرهنگ، نسل کشی فرهنگی، تخریب تفکر و اندیشه ساکنان دهکده پرداخته و: «ترویج سبک زندگی بیگانه»، «تعیین اولویت اقدام برای کشور»، «برجسته سازی موضوعات زرد و مورد علاقه دشمن»، «دوقطبی سازی‌های دروغین»، «حاشیه سازی برای نظام»، «مدیریت افکار عمومی»، «تشکیل گروه فشار بر نظام»، «تنفر نسبت به ارزش‌های فرهنگ دینی و ملی»، «منحرف نمودن افکار عمومی از موضوعات اصلی جامعه»، «مدیریت افکار عمومی در صحنه‌های سیاسی نظیر انتخابات»، «کنشگری عوامانه و لمپنی جامعه» و... را نشانه گیری کرده است و اهالی دهکده‌ی خود را از «دین»، «قرآن»، «مسجد»، «پرچم»، «پلیس و ارکان نظم دهنده و امنیت بخش» و همه نمادهای هویت بخش کشور متنفر و روی گردان کرده و ناخواسته آنان را به بهانه‌های مختلف (از جمله مرگ مهسا امینی در نمونه پیش رو) به شورش و طغیان علیه همه نمادهای فرهنگی فرا خوانده و در صحنه آشوب و اغتشاش دقیقاً همه آن نمادها به آتش کشیده می‌شود. در واقع دهکده‌های مجازی بستر و ابزار تحقق دهکده جهانی و نظم نوین آمریکایی است. فرمایش امام خمینی: دشمنان از مسجد می‌ترسند، مسجد سنگر است سنگرها را پر کنید» نشان می‌دهد که دنیای سلبریتی ها بی کم و کاست نقطه