🔷 حب الحسین و حب زیاره الحسین علیه‌السلام هزاران تمنا در دل دارم، که گاهی برآورده می‌شود و گاهی لابد خدا صلاح نمی‌داند. معصومین علیهم السلام خوب واسطه‌ای برای ارتباط با معبودند. ریش گرو می‌گذارند تا نمک سفره‌مان را نیز با وساطت آنها از خدا بخواهیم. اما به امام حسین علیه‌السلام که می‌رسم، او تمام تمنای من می‌شود و دلم نمی‌خواهد چیزی جز خودش را طلب کنم. گاهی معصومی را واسطه قرار می‌دهم برای درخواستم و وقتی نمی‌شود، دلخوری است که سرتاسر وجودم را فراگیر می‌گیرد. اما از امام حسین شرم دارم، از او که تمام هستی‌اش را، فرزندان و یارانش را تا مهجه‌اش را نثار عشق معبود کرد چگونه چیز دیگری انتظار داشته باشم؟ همین نمازی که با کلی خوش‌حواسی می‌خوانم به برکت قیام امام حسین برای زنده نگه‌داشتن شعائر الهی است. اگر حجابم را دو دستی چسبیدم، به خاطر قیام امام و افشاگری حضرت سجاد و حضرت زینب است. اگر عزتی داریم و زیر بار ظلم نمی‌رویم و آزاده هستیم همه‌اش مدیون امام حسین علیه السلام هستیم. حسین علیه‌السلام راهی به پهنای ابدیت برای ما گشود و چشم‌اندازی بی‌نظیر برای رشد و تعالی روح نشان داد. عشق و یاد حسین در قلب‌هایمان زنده است زیرا او برای نشان دادن راه سعادت عاشقانه به عاقبت به خیری ما مشتاق بوده. او ولی خداست و ما را بیش از خودمان دوست دارد. در مقابل ایثار امام حسین علیه السلام خوب بودن کوچکترین سپاسگزاری از خداست. همان انجام واجبات و ترک محرمات. همین دو کار ما را می‌تواند به قرب الهی برساند. عشق امام حسین و عشق زیارت امام حسین علیه السلام درونتان افزون باد... منیره زینالی 🆔@salamayande