⚫ در کربلا چه گذشت؟ ⚫ ( ۴ ) 🌹🌹أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَکُوا وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ وَلَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِینَ وَلِیجَةً وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ. آیا گمان کردید که (به حال خود) رها می‏شوید در حالیکه هنوز آنها که از شما جهاد کردند و غیر از خدا و رسولش را محرم اسرار خویش ‍انتخاب ننمودند، مشخص نشده‏ اند (باید آزمون شوید و صفوف از هم جدا شود) و خداوند به آنچه عمل می‏کنید آگاه است. ۱۶ توبه. 👈 در همین پیکارها و نبردها با دشمنان است که به مرور مشخص می‌شود چه کسانی سمت دشمنان هستند و نفاق، مانع شناسایی آنهاست اما خدا می‌داند و آنها را معرفی می‌فرماید. ادامهء شرح واقعهء عاشورا. 👈 برای ریشه یابی علل قیام امام حسین باید به قبل از دورهء ایشان رجوع کرد. مشکلات از سقیفه شروع شد که منجر شد به شهادت دختر پیامبر. که إن شاءالله شرح واقعهء شهادت بانو و خطبهء فدکیه را در ایام فاطمیه با هم می خوانیم. پس از شهادت بانو مروری داشتیم بر ستمهایی که به حضرت امیر روا داشتند. اما دورهء امام حسن: 🕌 در دورهء امام حسن شرایط، بسیار فتنه انگیز و غبارآلود بود. امام حسن که با عدم همراهی مردم مواجه شدند، تصمیم گرفتند بجای روی آوردن به جریان رقیق عمومی، بپردازند به یک جریان اصیل که ضامن حفظ ارزشهای اسلام باشد و آن سازماندهی محدودی از شیعیان بود بعنوان جریان تشیع. 👈👈 اگر امام حسن و امام حسین در آنزمان قیام می کردند قطعا ایشان و برادرشان امام حسین به شهادت می رسیدند و کسی نبود از ارزشهای اسلام پیامبر و تشیع حفاظت کند، پس بناچار صلح را پذیرفتند 👉👉 البته در اصل، نتیجه این حرکت، فرجام بود برای گروه مغلوبان و ضعیف شمرده شدگان در ذهنیت جهان اسلام، ولی از فاتحان آنروز، نامی باقی نمانده. امروز جریان حاکم بر کل دنیای اسلام، جریان حضرت امیر است و امام حسن، نه جریان معاویه. هر چند آنروزها بسیار قدرت داشت و اهل بیت در موضع ضعف بودند. در حقیقت، امام حسن، آنروز این ننگ را پذیرفت تا جریان ذهنی ایشان زنده بماند و شیعیانشان در تاریخ، ضعیف و خفیف نباشند و امروز ما به افتخار برسیم. قدر بدانیم این فداکاری و از خودگذشتگی را. ✨اما علل قبول صلح، از زبان خود امام حسن مجتبی که به نقل از علامه مجلسی در بحارالانوار بیان شده: 💚 من به این علت، حکومت و زمامدارى را به معاویه واگذار کردم که اعوان و یارانى براى جنگ با وى نداشتم. اگر یارانى داشتم شبانه روز با او مى‏ جنگیدم تا کار یکسره شود. من کوفیان را خوب مى ‏شناسم و بارها آنها را امتحان کرده ‏ام. آنها مردمان فاسدى هستند که اصلاح نخواهند شد، نه وفا دارند، نه به تعهدات و پیمانهاى خود پایبندند و نه دو نفر با هم موافقند. در ظاهر به ما اظهار اطاعت و علاقه مى‏ کنند، ولى عملاً با دشمنان ما همراهند. /ادامهء فرمایشات امام حسن در بارهء تحمیل صلحنامه به ایشان، فردا إن شاءالله/