🔰 جنگ‌هایی که تمام نمی‌شوند! 👤 #امین‌الاسلام_تهرانی امروز ۲۸ مرداد برابر با ۱۹ اوت مصادف است با سالروز... 🔸حمله به عراق در سحرگاه ۲۰ مارس ۲۰۰۳ (۲۹ اسفند ۱۳۸۱) با دستور مستقیم «جورج بوش»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، و حمایت نزدیک «تونی بلر»، نخست‌وزیر «بریتانیا»، آغاز شد، عملیاتی که با نام «شوک و وحشت» شناخته شد و طی آن هزاران موشک کروز و بمب هوشمند بر بغداد و شهرهای کلیدی عراق فرود آمد. 🔸بوش این جنگ را در چارچوب «جنگ با ترور» پس از حوادث ۱۱ سپتامبر توجیه کرد و مدعی وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق شد، هرچند هیچ‌گاه چنین سلاح‌هایی کشف نشد! سقوط سریع «صدام حسین»، دیکتاتور سوداییِ عراق، در‌آوریل همان سال، خلأ قدرت گسترده‌ای ایجاد کرد و زمینه را برای جنگ‌های فرقه‌ای، رشد گروه‌های تروریستی و تلفات سنگین غیرنظامیان عراقی فراهم ساخت که در سطور آتی به آن خواهیم پرداخت. 🔸تأثیرات سوء این جنگ همچنان باقی است؛ به‌ویژه این‌گونه جنگ‌ها که با هدف ساقط‌کردن ساختار سیاسی و نظامی یک کشور صورت می‌گیرد؛ باید گفت تا اطلاع ثانوی هیچ بیگانۀ متجاوزی آزادی و رفاه را برای کشوری به ارمغان نبُرده است، حتی اگر دیکتاتور سودایی آن کشور را نیز ساقط کرده باشد! 🔸از دل این وضعیت، شورش‌های خونین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸، جنگ‌های فرقه‌ای در بغداد و شهرهای جنوبی، و در نهایت ظهور گروه‌های افراطی همچون «القاعده عراق» و بعدها «داعش» در سال ۲۰۱۴ سر برآورد. پیامدهای این جنگ داخلی گسترده که میلیون‌ها آواره، صدها هزار کشته و ویرانی زیرساخت‌های عراق را در پی داشت، هنوز نیز پایان نیافته و حتی با وجود اعلام شکست نظامی داعش، ناامنی‌های مزمن، کشمکش‌های سیاسی و تداوم حضور نیروهای آمریکایی نشان می‌دهد که سایه جنگ ۲۰۰۳ همچنان بر سر عراق سنگینی می‌کند. 🔸فرجام تلخ چنین جنگ‌هایی ریشه در ماهیت مداخله‌گرانه و بیرونی آن‌ها دارد؛ زیرا معمولاً با شعارهایی همچون «آزادی» یا «دموکراسی» آغاز می‌شوند، اما در عمل (جدا از این‌که متجاوزان دغدغه آن شعارها را ندارند و فقط منافع خود را جست‌و‌جو می‌کنند) بدون شناخت عمیق از ساختارهای اجتماعی، تاریخی و فرهنگی کشورِ هدف پیش می‌روند و با برهم‌زدن نظم موجود، شکاف‌های قومی، مذهبی یا قبیله‌ای را تشدید می‌کنند. 🔸از سوی دیگر، مردم محلی اغلب این مداخلات را نه «آزادسازی»، بلکه «اشغال» می‌دانند و همین امر مقاومت و خشونت را تشدید می‌کند. در نتیجه، به‌جای ثبات و توسعه، جنگ‌های طولانی داخلی، بی‌اعتمادی به نهادهای خارجی و ویرانی اقتصادی برجای می‌ماند؛ و این همان چرخه‌ای است که باعث می‌شود پایان رسمی جنگ‌ها هرگز به معنای پایان واقعی بحران نباشد. #نگاه https://kayhan.ir/001KOb @Kayhan_Online