آقای رئیس‌جمهور(۸) سایه‌ی تبلیغات جمله‌ی "آقای سلیمانی موی دماغ آمریکا بود" از آقامسعود بود. تحت شرایط سخت یک مناظره چالشی این تیتر رای‌ها را جابجا کرد، البته بدون توجه به این‌که حلقه‌ی اول آقاسعید که این روزها دهانشان تا بناگوش باز است، قبلا اهانت‌های بدتری به حاج قاسم کرده بودند و مردم ماهی‌وار تحت سایه‌ی سنگین تبلیغات متحیر هستند. هرچه مناظره و مصاحبه و کلیپ و عکسنوشته می‌بینم، ادعا، رویا، وعده و عوامفریبی است، دریغ از یک برنامه‌ی روشن آقای قالیباف با مشخص کردن محل بودجه. وا حسرتا.. آقای جلیلی که ۱۱ سال طول کشیده تا شخصا مسئله را پیدا کند، در حالی‌که کنار دولت‌ها راحت‌تر و در متن می‌توانست به آن دست‌یابد و راه حل آن را امتحان کند، اما الان خدا می‌داند نوشتن مقدمه و مفهوم‌شناسی مقاله‌اش چقدر به طول خواهد انجامید، و تازه بعد که وارد متن شود، آیا درست از کار درمی‌آید یا به بن‌بست می‌رسد‌؟ آقای پزشکیان در یک مسئله صادق است، از ۱۱ سال پیش زنبیل نگذاشته است، شاید هم از احراز صلاحیتش شوکه شده در حالی که بار قبل صلاحیتش احراز نشده بود، لذا هاج و واج است، نیاز به تمرکز دارد، اگر اطرافیانش بگذارند. اگر فریادهای ظریف که نمی‌دانم از کجا دلش پر است، یا سفرهای متعدد این روزها امانش بدهد. از اطرافیان گفتم، اطرافیان آقای جلیلی بخصوص امثال رسایی و ثابتی و رائفی‌پور اگر بدتر از روحانی و جهانگیری و ... نباشند، بهتر نیستند، چرا که آن‌ها حداقل ادعای دیانت و انقلابی‌گری ندارند، یک تفاوت مهم دیگر هم در اطرافیان هست؛ آقای پزشکیان خودش را از آن‌ها مبرا می‌داند و می‌گوید من وابسته‌ی حزبی نیستم، اما آقای جلیلی نه نسبت به پایداری‌ها حرفی می‌زند، نه عدالتخواران. مغالطه‌ی دیگر این روزها در سایه‌ی تبلیغات مسموم این است که از طرفی همه‌ی نواقص دولت روحانی و هاشمی را به پزشکیان نسبت می‌دهند در حالی که او گفت، این افراد دور من هستند تا رای جمع کنم و البته نمی‌دانیم بعدش چه خواهد شد، و از طرف دیگر همه‌ی خوبی‌های دولت شهید رئیسی را به جلیلی نسبت می‌دهند و او را امتداد دولت خدمت می‌خوانند، در حالی که به اذعان آقای قاضی‌زاده ایشان هم در قبل، شهید رئیسی را با عدم قبول پست دولتی، هم با نامه تند علیه سیاست‌های اقتصادی‌اش آزرده‌ است، و هم الان با برنامه‌های او، اعضای هیئت دولت و نحوه‌ی اجرای شهید تعارضاتی دارد، که نهایتا یک طرح ملی مسکن را در پیامک وعده داده است. از برنامه‌های دیگر وعده بیمه‌ی زنان خانه‌دار است که بانو قاسم‌پور نماینده مجلس شورای اسلامی و رئیس فراکسیون زنان مجلس می‌گوید: خیلی از دولت‌ها این برنامه را داشتند، اما محل بودجه را پیدا نکردند لذا تا امروز اجرایی نشده، حالا انتظار می‌رفت که آقای جلیلی بعد از ۱۱ سال مسئله‌شناسی حداقل یک اشاره به راه‌حل‌ها در حد تئوری بکند. علاوه بر این‌ها سخت بودن انتخاب بین دو شخصیت نه چندان مناسب ریاست‌جمهوری است، که یکی ادبیات عوامانه و بعضا گستاخانه و خلاف ادب دارد و دیگری ادبیات نخبگانی سطح بالا که نمی‌تواند با فهم مردم معمولی و نیازهای‌ معمولی آن‌ها مثل نان شب و خانه و ماشین، ارتباط ‌راحت پیدا کند، یا به قول خودم نیاز است از الان اعضای کابینه‌ی جلیلی چند واحد پیش‌نیاز برنامه‌های ایشان را بگذرانند، تا توجیه شوند و تازه در جلسات هیئت دولت بفهمند مسئله از چه قرار است.. حالا بگذریم از واقعیات و شهاداتی که از قول افراد همکار با برادر بزرگوار ایشان وحید جلیلی در صداوسیما و بسته عمل‌کردن و تکروی در تصمیمات وجود دارد.. بگذریم.. خدا هیچ وقت انسان را به درد چه کنم گرفتار نکند، از نظر من انتخاب این دوره، انتخاب بین دو ادعا یکی با ادبیات عامه‌پسند و یکی با ادبیات باکلاس و دانشگاهی است، حال آن‌که ما یک رئیس‌جمهور، یا بهتر بگویم یک نخست‌وزیر تابع سیاست‌های کلی نظام لازم داریم نه یک نظریه‌پرداز و صاحب مانیفست، که بخواهد دولت را محل آزمون و خطای برنامه‌هایش قرار دهد، و نه یک فردی بدون مانیفست، که بخواهد دولت را عرصه‌ی آزمون و خطای کارشناسان جناح‌های مختلف قرار دهد. حیف و صد حیف از آراء سرگردان سبد آقای قالیباف که به سبد آقای جلیلی رفت تا امروز نتوانیم بین پزشکیان و قالیباف با اطمینان یکی را انتخاب کنیم .. شاید بی‌انگیزه‌ترین انتخابم در تمام نیم قرن زندگی‌ام، همین انتخاب بین دو "نامناسب رئیس‌جمهوری" باشد، یا به عبارت امیدبخش‌تر مثل ادبیات آقای مهدیان، انتخاب بین دو "امید" یا بین دو "ناامیدی" است. البته گاهی هم که یک قدم به نامزدی نزدیک می‌شوم، چنان سایه‌ی تبلیغات مسموم و ناجوانمردانه در سویی، و تبلیغات تخیلی و بزرگنمایی در سوی دیگر فراری‌ام می‌دهد، که دو گام به عقب برمی‌گردم.. @Dr_zdp53 1403\04\13