منظور از پشتیبانی حوزه از نظام چیست؟ حوزه علمیه باید حامی و پشتیبان نظام اسلامی باشد و از تمام ظرفیت هایش برای ایجاد دولت نیرومند و حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی بکار گیرد. برای اینکه منظور از این پشتیبانی روشن شود توجه به نکات زیر ضروری است. اولا منظور از پشتیبانی، تنها اعلام حمایت ظاهری در مناسبت ها و حوادث و صدور اطلاعیه در تایید نظام و در محکومیت دشمنان نیست. این حداقل کاری است که از هر انسان مسئول و دلسوزی انتظار می رود و کاری از این آسان تر و بی زحمت تر نداریم، گرچه متاسفانه برخی حتی از این مقدار همراهی هم دریغ می کنند و حتی حاضر به پیشتیبانی بی ضرر و بی هزینه لفظی هم نیستند. ثانیا منظور حمایت احساسی و هیجانی و شعاری سطحی نیست، چنانکه مواجهه جناحی و حزبی با دولت ها هم مراد نیست. ثالثا منظور از پشتیبانی توجیه کارهای غلط، خطا ها، بی عدالتی ها و ناکارآمدی ها نیست. توجیه گری و ماله کشی خطاها بدترین عارضه ای است که ممکن است یک نهاد علمی دینی به آن مبتلا شود. بلکه بر عکس اولین و قوی ترین نقاد نظام باید حوزه علمیه باشد. کارگزاران حکومت باید بدانند که چشم بیدار و زبان گویا و منطق قدرتمندی هست که همه کارهایشان را زیر نظر دارد و باید مواظب باشند تا دست از پا خطا نکنند. حوزه در قبال نقض منافع ملی، حقوق ملت و اصول و ارزش های اسلامی و قانون اساسی کمترین تسامحی را نباید از خود نشان دهد. روحانیت باید پناهگاه و پیشتیبان و صدای رسای کسانی باشد که حقشان ممکن است در ادارات و نهادها و سازمان های دولتی تضییع شود. نه مخالفت، نه خنثی بودن، نه موافقت سطحی و توجیه گرانه هیچک در شأ ن حوزۀ علیمه نیست. روحانیت، وفادار به نظام و حامی و پشتیبان اصلی نظام است و نظام خط قرمز اوست و در عین حال نقاد و حسابرس و هشداردهنده و هدایتگر باید باشد. مرز حوزه دولتی و غیر دولتی اینجاست. حوزه دولتی حوزه ای است که بخاطر منافع صنفی و گاه فردی اش توجیه گر نظام حاکم باشد، اما حوزه مستقل و آزاد فرادولتی است، هم حامی است و هم منتقد. حمایتش هم بخاطر منافع شخصی و صنفی نیست، بلکه بخاطر این است که نظام را حق می داند و حمایت و دفاع از آن را حمایت و دفاع از حق می داند که فلسفۀ وجودی حوزه است. نکته پایانی این است که چه حمایت و دفاع و چه نقد و اصلاح حاکمیت از سوی حوزه باید بر اساس شناخت عمیق و کارشناسانه و تحلیل علمی باشد، نه سطحی و عامیانه و این امر مستلزم آشنایی عمیق حوزویان با فرهنگ و دانش زمانه و آگاهی آنها از مقتضیات و نیازها و چالش های متحول زمان است. http://eitaa.com/dreshkevari