نکاتی در مورد افتیمون افتیمون کلمه ای یونانی است و ترجمه آن دواءالجنون است. در منابع طب سنتی ذکر شده که دارویی مفیدتر از افتیمون برای مالیخولیا و امراض سوداوی نیست. طبیعت آن گرم و خشک است. مسهل سودا و بلغم است و اگر بنفشه هم به آن اضافه کنند مسهل صفرا نیز می باشد. تاثیر آن در ایجاد اسهال کند است ولی اگر فلفل به آن اضافه شود سریع اثر می کند. اگر 20 گرم (دو ق غذا خوری) افتیمون را نیم کوب کرده با سکنجبین بلع شود، سودا را با اسهال دفع می کند و طحال را پاک می کند و اگر هفته ای یک بار به این صورت تکرار شود برای امراض روانی و همه امراض سوداوی مفید است. اگر افتیمون را در آب یک دو جوش داده و بمالند و صاف کنند و در آب آن گل قند کرده مجددا صاف کنند و بیاشامند، سر را از اخلاط فاسد سوداوی پاک کند. مصرف افتیمون با ماءالجبن برای کابوس ناشی از سودا مفید است. مصرف هم زمان افتیمون با اسطوخدوس نیز پاک کننده مغز است. اگر 14 گرم (5/1 ق غذا خوری) افتیمون را نیم کوب کرده با قدری عسل و کمی نمک بخورند سودا و بلغم را با قوت دفع می کند. طرز تهیه و مصرف : افتیمون را نباید کامل پودر کرد و نباید بیش از یک دو جوش حرارت داد زیرا اثر آن از بین می رود. اگر آن را در یک پارچه بسته و بعد از یک دو جوش خوردن و سرد شدن کیسه را فشار دهند تا عصاره آن خارج شود بهتر است. مقدار مصرف : از جرم آن تا 4 مثقال (20 گرم) و از شربت آن تا 35 گرم می باشد. عوارض: افتیمون برای افراد جوان و صفراوی و گرم مزاج مضر است و موجب افسردگی و عطش می شود که مصلح آن در این مورد چرب کردن آن با روغن بادام شیرین است. افتیمون برای افرادی که بیماری ریوی دارند نیز مضر است و مصلح آن در این مورد کتیراست. @drezamontazer