فلسطین و حق موسوم به "حق بر بازگشت" 🧷یک روز پس از صدور منشور جهانی حقوق بشر در ۱۱ دسامبر ۱۹۴۸، قطعنامه مشهور 194 مجمع عمومی سازمان ملل متحد صادر شد که در آن آمده است: «آوارگان فلسطینی حق بازگشت به سرزمین خود را دارند». 🖊همچنین سازمان ملل از سال ۱۹۴۸ تاکنون بیش از ۱۳۵ بار بر حق بازگشت آوارگان فلسطینی تاکید کرده است. 🖌بر اساس حقوق بین الملل کوچ اجباری و اخراج فلسطینیان از خانه و کاشانه خود و سرزمین مادری‌شان از مصادیق پاکسازی نژادی محسوب می‌شود و مسئولیت کیفری عاملان و مسئولیت بین‌المللی رژیم غاصب را محقق می کند. "حق بر بازگشت"، در تبصره 2 ماده 12 منشور جهانی حقوق بشر به طور جدی تاکید شده است: «هر فردی حق ترک کشور خود را دارد اما این حق را نیز دارد که به سرزمین خود بازگردد». براساس قطعنامه 194 مجمع عمومی سازمان ملل، مبانی حقوقی و اجرایی عملیاتی کردن حق بازگشت عبارتند از: - بازگشت به همان مکان و نه هیچ منطقه‌ دیگری (منازل و خانه‌هایی که از آنها اخراج شده‌اند) - تکیه بر گزینه حق بازگشت تمام آوارگان به صورت فردی - تعیین زمان بازگشت در قطعنامه (نزدیک‌ترین تاریخ یا کمترین زمان ممکن) - مکلف شدن "اسرائیل" به فراهم کردن شرایط بازگشت آوارگان - قابلیت انطباق قطعنامه بر تمام آوارگان فلسطینی کانال عصر حقوق بشر https://eitaa.com/HumanRightsInWorld