#پرسش_و_پاسخ ♨️ پاسخ؛ 🔻بخش اول 🔸 این مسئله، یک چیز تازه‌ای نیست. از صدر مشروطه تا به امروز این سؤال مطرح بوده و علماء برای آنکه این مشکل پیش نیاید راهکارهایی داده‌اند. مثلاً آیت الله نائینی و آیت الله سید عبدالحسین لاری در نوشته‌هایشان گفته‌اند: نظارت علماء و مردم - با هم - جایگزین عصمت امام است. یعنی علمایی که در رأس کار نیستند و مردمی که خودشان نظاره‌گر هستند، این‌ها وظیفه دارند که دائماً رفتار مسئولین را زیر ذره‌بین بگیرند و هر رفتار خلافش را متذکّر شوند تا مسئولین احساس نکنند هرچه بخواهند می‌توانند بکنند! یا مثلاً آیت الله شهید صدر برای حل این معضل، مسئلۀ خبرگان را مطرح می‌کند و می‌فرماید: خبرگان و حوزه‌های علمیه همین وظیفه را دارد. 🔹یکی از معضلاتی که همواره در ما وجود داشته، قهرمان گرایی و قهرمان محوری بوده. به این معنا که ما دوست داریم یک نفر بیاید همه چیز را انجام بدهد و ما یک کنار بایستیم و دنبال زندگی خودمان باشیم. 🌺 اتفاقاً این مخالف منطق اسلام است. خدای متعال در سوره حدید آیه 25 می‌فرماید: «لقد أرسلنا رسلنا بالبینات و أنزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناسُ بالقسط»؛ لام تعلیل است. علت را می‌گوید. ما همۀ این کارها را کردیم تا مردم، خود به قسط قیام کنند! اگر کلمۀ ناس مفعول بود، یعنی هر پیامبری وظیفه داشت به زور مردم را به قسط مجبور کند. اما ناس فاعل است. یعنی مردم خود باید بخواهند و خود باید اجرا کننند. این می شود دموکراسی اسلامی. @DrRamazan