🔺محمدرضا رضایتی در روزنامه فرهیختگان نوشت:
حضور ۷هزار نفر در جشن دکتر سلام از میان ۲۵هزار متقاضی و تنوع میهمانها این برنامه طنز در فضای مجازی را در پنجمین سال شکلگیری به پدیده مهمی تبدیل کرده است.
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، روز پنجشنبه سالن ورزشگاهی در شمالیترین نقطه تهران میزبان جشن پنجسالگی مجموعه طنز «دکتر سلام» بود. از فروردین سال 92 یعنی کمتر از دوماه مانده تا انتخابات ریاستجمهوری، با تلاش جمعی از جوانان دانشجو سر و کله یک مجموعه طنز تصویری پیدا شد که شاید آن زمان خیلیها کارکرد آن را صرفا انتخاباتی میدانستند اما کمکم جای خود را میان مخاطبان باز کرد تا جایی که علی صدرنیا یعنی همان صاحب جمله معروف «دکتر سلامیها سلام» در ابتدای برنامه جشن گفت امسال حدود 25 هزار نفر برای حضور در جشن ثبتنام کردهاند و از این تعداد و با قید قرعه حدود هفتهزار نفر به سالن امام علی(ع) در مجتمع سوهانک دانشگاه آزاد اسلامی آمدهاند.
برای یک لحظه در همین نقطه مکث کنید و بار دیگر به آمار بالا دقت کنید؛ حدود هفتهزار نفر حاضر شدهاند در یک روز گرم تابستانی خود را به نقطهای از تهران (لابد با مشقات دستگاه حملونقل عمومی) برسانند تا در جشن چندسالگی یک مجموعه طنز اینترنتی شرکت کنند و این در حالی است که برگزارکنندگان این جشن چند سالی است که اعلام میکنند برای برگزاری جشن «راه آزادی بسته است»؛ چراکه هربار دولتیها با درخواست برگزاری این جشن در مجموعه 12 هزار نفری ورزشگاه آزادی مخالفت میکنند. سال گذشته مجموعه طنز «دکتر سلام» برای گرفتن مجوز برگزاری در سالن 12 هزار نفری آزادی دوماه تحت فشار قرار گرفت؛ ابتدا پس از پاسکاریهای مختلف بالاخره مجوز برگزاری را به دست آورد اما درنهایت با بهانههای مختلف، راه آزادی باز نشد. امسال اما شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور و وزارت ورزش بهانه جدید جلوگیری از بروز آسیبهای فیزیکی به سالنهای «تخصصی ورزشی» را مطرح کردند! مخالفتی که بیش از آنکه تخصصی باشد بیشتر به راهحلی برای بستن دهان منتقدان تعبیر شد.
مسئولان این مجموعه دانشجویی هر سال برای برگزاری این مراسم سراغ سالنهای بزرگتر میروند اما درنهایت سالنهایی که نهایتا گنجایش جمعت شش، هفتهزار نفری دارد، نصیب آنها میشود. با این حال اگر مجموع شرکتکنندگان این جشن در این پنجسال اخیر (نه ثبتنامکنندگان بلکه فقط آنهایی که وارد سالن شدهاند) را یک حساب سرانگشتی کنیم به جمعیت حدود 22 هزار نفر مخاطبان پایکار «دکتر سلام» میرسیم! شاید اگر یک برنامه تحت وب جدید در جریان مورد نقد دکتر سلامیها تا این حد مخاطب داشت، لابد چند باری انقلاب میکرد! اما «دکتر سلام» چه دارد که تا این حد باید برای مخاطبانش اهمیت قائل شد؟ و مهمتر اینکه چرا مخاطبان «دکتر سلام» از خود «دکتر سلام» مهمتر هستند؟
اول؛ اهمیت فضای رسانه در دوران عرض اندام و قدرتنمایی رسانههای متکثر است. شکلگیری رسانههای جدید تحت وب از خبرگزاریها و سایتها گرفته تا فضای اینستاگرام و توئیتر، آن فضای انحصاری قبلی را شکسته و فضای متکثری از رسانهها را ساخته که در این فضا «دیده شدن» شکلی حیاتی به خود گرفته است؛ به بیانی دیگر حرف زدن با مخاطب در این شرایط سختتر از گذشته شده است. کاربران بهراحتی به اطلاعات دسترسی دارند و حتی یک صفحه نهچندان مشهور میتواند قدرت مرجعسازی داشته باشد؛ فضای رسانهای جدید با دسترسی آسانش، این ویژگی منحصربهفرد را دارد که افکارعمومی دیگر چون گذشته منفعل، مصرفکننده و شنونده صرف نیست و قدرت کنشگری یافته و این موفقیت رسانهای را پیچیدهتر کرده است. به موارد بالا اضافه کنید که این شرایط با جلوگیری از ایجاد بایکوت و تحریف اخبار و اطلاعات و زیر ذرهبین قرار گرفتن مسئولان، منجر به مهار رسانههای کلان و البته مسئولان شده است. هیچ چیزی از چشم این رسانهها دور نمانده و همهچیز تحت نظر است. در این شرایط داشتن مخاطب فعال -تاکید میکنم مخاطب فعال نه مخاطب ساده که حاضر است در سالگرد تاسیس و تولد آن رسانه سهیم باشد- برای یک رسانه، برگ برنده است.
دوم؛ غلبه محتوا بر فرم است. هرچند فرم تولید «دکتر سلام» جدید و جذاب است اما بهنظر من در شرایط رسانهای فعلی و البته با توجه به نکات گفتهشده فوق، این غلبه محتوای ارائهشده در این مجموعه طنز است که 25 هزار نفر را برای شرکت در گردهمایی آن پایکار میآورد. به بیانی دیگر، در فضای متکثر رسانهای امروز داشتن رسانه اولویتدار نیست بلکه داشتن پیام اهمیت بیشتری یافته است. بنابراین «دکتر سلام» که از نظر بهرهبرداری از امکانات، نیروی انسانی، بودجه و... از سایر دستگاههای عریض و طویل رسانهای چون صدا و سیما، سازمان تبلیغات و دستگاههای اینچنینی عقبتر است، اما از نظر عمق نفوذ و تاثیرگذاری قطعا جلوتر است.
سوم؛ شکلگیری یا ساماندهی «دکتر سلامیها»