📌لیبرالیسم ایرانی و غربی لیبرالیسم ایرانی نه می داند که مخالف سرمایه داری است نه می داند که موافق آن است. لیبرالیسم ایرانی اقتصاد اسلامی را قبول ندارد و در عین حال که خود را صالح می داند که در مورد اقتصاد اسلامی نظر بدهد، امام و رهبری را صالح نمی داند که در این زمینه اظهار نظر کند. لیبرالیسم ایرانی در عین حال که هایک و میزس و میل و کانت را قبول دارد، خود را تابع آرای آنها نمی داند. لیبرالیسم ایرانی بانک دولتی را سرمایه داری رفاقتی می داند اما بانک خصوصی را سرمایه داری رقابتی می‌خواند! لیبرالیسم ایرانی هایک را قبول دارد اما معتقد به تأثیرپذیری هایک از پشتیبانانش نیست. لیبرالیسم ایرانی امام را مخالف کمونیسم و موافق لیبرالیسم می داند در عین حال معتقد است امام در اقتصاد قابل اعتنا نیست. لیبرالیسم ایرانی آمریکا را از این حیث که سرمایه داری مذهبی است امپریالیست می داند اما از این حیث که بازار آزاد! دارد می ستاید. لیبرالیسم ایرانی معتقد است که آمریکا امپریالیست است اما نباید با او مخالفت کرد. لیبرالیسم ایرانی مخالف انقلاب است. لیبرالیسم ایرانی دشمنی با آمریکا را شعاری و غلط می داند اما می گوید من با امام موافقم! سطح نقد لیبرالیسم ایرانی به هایک، در حد نقد به قبول نداشتن مطلوبیت خواهی و مطلوبیت جویی متاثر از خوی حیوانی است، یعنی پناه بردن به نئولیبرالیسم. اینها تنها بعضی از تک مضراب های لیبرالیسم ایرانی بود. از این به بعد بدانیم که لیبرالیسم کاملا شناسنامه دار است، هم حرف هایش مشخص است و هم منادیانش. از این به بعد بدانیم کسی که می گوید که لیبرالیسم وجود ندارد و تنها یک برچسب است، یا بی سواد است یا مغرض. از این به بعد بدانیم که لیبرال انقلابی، یک واژه پارادوکسیکال است و افراد ناچارند تکلیفشان را با این واژه روشن کنند، نمی توانند هم خود را انقلابی بدانند و هم از منویات لیبرالیسم دفاع کنند. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🇮🇷دکتر محمد سجاد شیرودی...👇 🎙@drshiroody 🎙@drshiroody 🎙@drshiroody