برگی از تاریخ اسلام - جاذبه و رحمت یک فرمانده جنگ: 🌱پیامبر(ص) بزرگترین سفیر الهی بود ، در مقام یک فرمانده جنگ هم که قرار گرفت، رحمت و مهربانی را در اوج بحران در نبرد «احد» فراموش نکرد، در پی زخمهایی که بر جان ارتش اسلام نشسته بود، سربازان فراری از لشکر را سرزنش نکرد و محاکمه نفرمود؛ بلکه همة تلاش او ، بر این بود که سربازان خود را دوباره به صحنه برگرداند تا مسلمانان پایداری کنند و اجازه ندهند، دشمن غلبه کند . 🌱فراریان را مورد عفو قرار داد تا غرور و قدرت آنان همچنان برای آینده بر جای بماند؛ حتی رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) به عفو آنان بسنده نکرد، بلکه از خداوند برای ایشان مغفرت طلبید. 🌱رفتار این فرمانده جنگ با اسرا هم همراه با رحمت، مدارا بود و در مورد آنان، به نیکی سفارش می فرمود تا اسرا در مکانهای بهداشتی، مسجد یا خانه ها توزیع یا زندانی شوند. 🌱لشگریان، با تبعیت از شیوة رسول خدا(ص) اسیران را در خوراک بر خود مقدم داشته و بر آنان ایثار می کردند. حتی لباس مناسبی به آنان پوشاندند. اگر اسیری، اسرار دشمن را در اختیار قرار نمی داد، شکنجه نمیشد. ولی اگر اطلاعات می داد، تشویق و آزاد میشد. 🌱از مثله کردن جنازة دشمنان نهی می فرمود و فرمان می داد، بعد از این که شناسایی شدند، بدون گرفتن هیچ انتقامی از جمله سوزانیدن یا غرق کردن، آنها را دفن کنند. 🌱جنگ در مکتب پیامبر(ص)، به منظور برتری طلبی یا خونریزی بی هدف نبود. پیامبر(ص) هنگام آغاز نبرد به سربازان توصیه می فرمود: با مردم با دوستی رفتار کنید و خویشتنداری ورزید . 🌱آخرین جنگ رسول خدا(ص) با قریش؛ «فتح مکه» بود. اینجا پیامبر با کسانی مواجه می‎شد که او و اصحابش را در زیر شکنجه و آزار قرار داده بودند تا آنجا که برخی از شدت شکنجه جان باختند. 🌱رسول خدا(ص) پرچم امان در میان آنان گسترد و بجز چند نفر انگشت شمار ، بقیه مردم و حتی سران مشرکین را بخشید. 🌱تدوین : سیدمحمدحسین مرکبی