در یکی از صفحات کتاب اعمال به صورت بزرگ نوشته شده بود: کمک به یک خانواده فقیر شرح جزئیات و فیلم آن موجود بود، ولی راستش را بخواهید من هرچه فکر کردم به یاد نیاوردم که به آن خانواده کمک کرده باشم! یعنی دوست داشتم، اما توان مالی نداشتم که به آن‌ها کمک کنم. آن خانواده را میشناختم. آن‌ها در همسایگی ما بودند و اوضاع مالی خوبی نداشتند.خیلی دلم میخواست به آن‌ها کمک کنم، برای همین یک روز از خانه خارج شدم و به بازار رفتم.به دو نفر از اعضای فامیل که وضع مالی خوبی داشتند مراجعه کردم. من شرح حال آن خانواده را گفتم و اینکه چقدر در مشکلات هستند،اما آن‌ها اعتنایی نکردند. حتی یکی از آن‌ها به من گفت: بچه،این کارا به تو نیومده. این کار بزرگترهاست. آن زمان من ۱۵ سال بیشتر نداشتم،وقتی این برخورد را با من داشتند،من هم دیگر پیگیری نکردم. اما عجیب بود که در نامه عمل من،کمک به آن خانواده فقیر ثبت شده بود! به جوان پشت میز گفتم:من که کاری برای آن‌ها نکردم؟ او هم گفت: تو نیت این کار را داشتی و در این راه تلاش کردی،اما به نتیجه نرسیدی. برای همین،نیت و حرکتی که کردی،در نامه عملت ثبت شده. (رسول گرامی اسلام در این زمینه در نهج الفصاحه، ص۵۹۳ می فرماید : «خدای والا می فرماید: وقتی بنده من کار نیکی اراده کند و نکند (یانتواند انجام دهد) آن را یک کارنیک برای وی ثبت می کنم...) البته فکر ونیت کار خوب،در بیشتر صفحات ثبت شده بود.هرجایی که دوست داشتم کار خوبی انجام دهم ولی امکانش را نداشتم،اما برای اجرای آن قدم برداشته بودم،در نامه عمل من ثبت شده بود. 📙سه دقیقه در قیامت 《 کانال #شهید_ابراهیم_هادی 》 @Ebrahimhadi