‍ ✍درباره «مسیر طی شده» و این روزهای محمدحسین مهدویان؛ 🚨مرد بازنده؛ سقوط فیلم‌سازی که روزگاری در اوج بود/ چگونه سیاه‌نمایی در سینمای مهدویان رخنه کرد؟ ♦️هفت سال پیش و در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، همه جا صحبت از فیلم‌ساز جوان و خوش آتیه‌ای بود که آن سال با فیلم خوبش، «ایستاده در غبار» توانسته بود توجهات بسیاری را به خود جلب کند. کارگردانی که به نظر می‌رسید دغدغه‌مند است و از دریچه دوربینش، نگاه اصیل و متفاوتی را به سینما دنبال می‌کند. شاید آن روزها کم‌تر کسی تصورش را می‌کرد هفت سال بعد، سرنوشت آن فیلم‌ساز جوان به گونه‌ای رقم بخورد که امروز شاهد آن هستیم. مسیر طی شده توسط مهدویان در این سال‌ها به خوبی نشان می‌دهد اگر چه او در ابتدا کار خود را با ساخت آثاری با درون‌مایه انقلابی و به اصطلاح سینمای ارزشی آغاز کرد اما از همان ابتدا دل در گرو جریانات دیگری داشت و نه تنها به مرزبندی مشخصی با آنان نرسید بلکه از جایی به بعد، تمام تلاش خود را کرد تا شبیه آنان بشود؛ فیلم‌سازی که با حمایت جریان انقلابی پا در عرصه سینما نهاد و در این سال‌ها جزو پرکارترین فیلم‌ساز کشور بود و تقریبا هر سال یک فیلم ساخت. ♦️مهدویان در روزهای گذشته یادداشت تندی را منتشر و در آن انتقاداتی را متوجه سازمان سینمایی کرد. گلایه‌هایی در خصوص عدم اکران فیلم سینمایی «شیشلیک» و صادر نشدن مجوز دو پروژه جدید سینمایی خود. این انتقادات با پاسخ این سازمان همراه شد و در آن مشخصا اعلام شد فیلم‌نامه محمد حسین مهدویان بدلیل سیاه نمایی و نگاه تحقیرآمیز به طبقه ضعیف جامعه، از سوی شورای پروانه ساخت پذیرفته نشده است. مشکلی که در فیلم پیشین او «شیشلیک» نیز وجود داشت. اما سوال این جاست چرا مهدویان که روزگاری عده‌ای عجولانه، او را حاتمی‌کیای نسل جدید ‌می‌خواندند حال اینچنین در مسیر حرفه‌ای خود سقوط کرده است تا جایی که فیلم سیاه و توهین‌آمیز «شیشلیک» و دو فیلم‌نامه‌ی رد شده در شورای پروانه ساخت، حاصل کار او در چند سال گذشته است و دیگر شباهتی به مرد پشت دوربین فیلم‌های «ایستاده در غبار» و «ماجرای نیمروز» ندارد. برای پاسخ به این سوال، در ادامه نگاهی خواهیم داشت به مسیر طی شده توسط او در این سال‌ها و افولی که رفته رفته در آثار او پدید آمد. ♦️این روزها مهدویان به بهانه عدم پذیرش فیلم‌نامه‌ جدیدش، انتقادات تندی را علیه مدیران سینمایی کشور مطرح می‌کند. حال آن که انتقاد اصلی بیش از هر کس به خود او بازمی‌گردد. چارچوب‌ها و قواعد حاکم بر سینمای ایران مشخص بوده و هست و او نیز ناظر بر همین قواعد رشد کرده است و اعتباری برای خود دست و پا کرده است. حال او با اتکا بر آن، فضای مدیریتی  سینما را به باد انتقاد می‌گیرد. اعتباری که از پس اعتماد مدیران همین سینما به فیلم‌ساز جوان و با استعداد سال‌های دور شکل گرفت. جوانی که شباهتی به این روزهای مهدویان نداشت. ⬅️متن کامل این گزارش را در سایت رجانیوز بخوانید: 🌐http://rajanews.com/node/365653 🇮🇷کانالهای نشریه عبرتهای عاشورا🇮🇷 🌍 eitaa.com/ebratha_ir  ایتا 🌍 splus.ir/ebratha.org  سروش