بچه ها دارد عمو با مشک، راهی می شود آب، یعنی می رسد؟ هر چه بخواهی می شود یا اخا عباس، اینک اذنِ میدان می‌دهم حانِ من برگرد، من با داغِ تو جان می‌دهم تو خودت دیدی سکینه که عمو با مشک رفت ؟ با همین چشمانِ خود، دیدم که او با مشک رفت یا اخا سقا، حرم تشنه است مشکی آب کن غنچه های پرپر این خیمه را سیراب کن دل پریشانی، فرات آیا خطر دارد پدر ؟ آب آوردن، رجز خوانی مگر دارد پدر؟ نیزه بر کف، مشک بر پشت و علم بردوشِ او آب بیش از هر زمانی، تشنه آغوش او اصغرم لبهای خشکت را دگر بر هم مزن آب دارد می رسد، قدری تحمل، طفل من علقمه، از پشت نخلستان به او رخ می نمود مشک بود و تشنگی بود و فراوان، آب بود بچه ها وقتی عمو آمد، تشکر می کنید بعد هم از آب، مُشتِ تشنه ر ا پر می کنید آب آرام و دلِ عباس در جوش و خروش آب دارد التماسش می کند قدری بنوش تا کنون حتما عمو دیگر رسیده پای آب آب نوشیده است و جان دارد بیاید با شتاب مَشک را پر کرد و دست رد ، به بعض آب زد هر چه آب از تشنگی گفت، او از دم از ارباب زد از عمویم باوفاتر نیست بابا گفته است قول اگر داده ، یقین کن می رسد ساغر به دست مشک بر دوش از میان تبرباران می گذشت نیزه ها نزدیک می شد، او خروشان می گذشت شک ندارم این صدای غرّشِ اسب عمو است گفته بودم چاره این العطشها، دست اوست رسم نامردی کمین کرده است پشت نخلها تیغ ها خیره است، بر آن دست، پشت نخلها من که از دستِ خودش باید بنوشم آب را من هم از بابا شنیدم، دست او دارد شفا مشک بر دندان، شتابان با همه جوش و خروش تیر باران، تیرباران، آه، مشکش، آبروش آب از کوچکتر است، اول به اصغر می دهیم به عمو هم آخرش، یک بار دیگر می دهیم چشم تا آمد بیندازد به مشک، واژگون چشم هایش را به تیر دیگری، پر کرد خون بچه ها اصغر چرا هی بر زمین پا می زند ؟ کم کمک دارد دلم شور عمو را می زند ناگهان در علقمه پیچید بانگ یا اخا می دود با پشت خم، مولا به دنبال صدا آب ما اصلا نمی خواهیم ، برگرد ای عمو تشنه آن صورت ماهیم، برگرد ای عمو پس عمو کو پس چرا برگشته ای تنها پدر این چنین دستی به پیشانی و دستی بر کمر تا عمودخیمه عباس را پایین کشید بغض سنگینی صدای العطشها را برید ✍️ ⬇️⬇️⬇️ 🆔@amozeshhaymaharati