•┈┈•❀•┈┈• 💠 پرتوى از سيره ✍️ حضرت على بن الحسين ، ملقّب به سجّاد و زين العابدين، روز پنجم شعبان سال ۳۸ هجرى يا ۱۵ جمادى الاولى همان سال، در مدينه ديده به جهان گشود و در روز ۱۲ و يا ۲۵ محرّم سال ۹۵ هجرى، درمدينه، به دسيسه هشام بن عبدالملك، مسموم گرديد و در ۵۶ سالگى به شهادت رسيد. 🔸 در بدترين زمان از زمان هايى كه بر دوران رهبرى اهل بيت گذشت مى‌زيست، چه، او با آغاز اوج انحرافى، معاصر بود كه پس از وفات رسول اكرم(ص) روى داد. امام(عليه السلام) با همه محنتها و بلاها كه در روزگار جدّ بزرگوارش اميرالمؤمنين(ع) آغاز گرديده بود همزمان بود. ▫️ایشان سه سال پيش از شهادت ، هنگامی ديده به جهان گشود، که جدّش اميرمؤمنان(عليه السلام)در خطِّ جهادِ جنگِ جمل بود و از آن پس شريك پدرش ، در محنت و گرفتاريهاى فراوان بود. 🔸امام(عليه السلام) براى آگاهى مردم، اسلوب دعا را به كار برد، ▫️ كه به زبور آل محمّد مشهور است، اثر بى نظيرى است كه در جهان اسلام، جز قرآن كريم و نهج البلاغه، كتابى به اين عظمت و ارزش، پديد نيامده كه پيوسته مورد توجه بزرگان و علما و مصنّفان باشد. 🔸از ديگر آثار ارزنده به جا مانده از امام سجّاد(عليه السلام)، مجموعه اى تربيتى و اخلاقى است به نام رساله حقوق كه امام(عليه السلام) در آن وظايف گوناگون انسان را در برابر خدا و خود و ديگران، با بيانى شيوا و گويا بيان كرده است. مجموعه حقوقى كه در اين رساله ذكر شده جمعاً ۵۱ حقّ مىباشد. @eeshg1